بررسي نقش توانمندسازي و نوآوري با نقش ميانجي دلبستگي شغلي در دبيران شهر كرمانشاه

Investigating the role of empowerment and innovation with the mediating role of job attachment in teachers of Kermanshah city

هدف اصلي اين تحقيق بررسي نقش توانمندسازي و نوآوري با نقش ميانجي دلبستگي شغلي در دبيران شهر كرمانشاه است. روش تحقيق از نوع توصيفي – پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري دبيران شهر كرمانشاه به بودند. نمونه آماري 384 نفر از دببيران با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي در نظر گرفته شد. محقق از پرسشنامه دلبستگي شغلي ادواردز و كليپاتريك (1984)، پرسشنامه نوآوري جرفي و همكاران (2013) و پرسشنامه توانمندسازي كاركنان اسپريتزر و ميشرا (1992) براي جمع‌آوري داده‌هاي آماري استفاده كرد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد بين توانمندسازي در نوآوري با دلبستگي شغلي در دبيران شهر كرمانشاه رابطه‌ي معناداري وجود دارد. با توجه به ضريب تعيين 45 درصد از واريانس متغير نوآوري و 14 درصد از واريانس متغير دلبستگي شغلي به‌وسيله متغير توانمندسازي كاركنان پيش‌بيني مي‌شود.در نتيجه توانمندسازي دبيران در شهر كرمانشاه نيازمند تلاش‌هاي هماهنگ و مداوم از سوي مديران آموزشي، مسئولان آموزشي و رهبران آموزشي است. رهبران در محيط آموزشي مي‌توانند با رهبري نوآورانه، دلبستگي شغلي و نوآوري دبيران را تقويت كنند. رهبران مي‌توانندر نهايت، تركيب نوآوري و دلبستگي شغلي در دبيران شهر كرمانشاه مي‌تواند منجر به بهبود كيفيت آموزش و يادگيري، توسعه روش‌هاي آموزشي نوآورانه، افزايش رضايت شغلي و ايجاد محيطي پويا و متحول شود.