پيش‌بيني سرزندگي تحصيلي بر اساس خودكارآمدي تحصيلي و مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان متوسطه اول

Prediction of academic vitality based on academic self-efficacy and social skills of first secondary students

هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني سرزندگي تحصيلي بر اساس خودكارآمدي تحصيلي و مهارت‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان ابتدايي بود. پژوهش حاضر پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي از نوع تحليلي بود. جامعه آماري در اين پژوهش شامل كليه‌ي دانش‌آموزان شاغل به تحصيل در مقطع متوسطه اول در سال تحصيلي 1401-1402 شهرستان سقز بودند كه بر اساس فرمول كوكران تعداد 320 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. هم‌چنين روش نمونه‌گيري به صورت نمونه‌گيري تصادفي ساده بود. ابزار اصلي تحقيق در اين پژوهش پرسشنامه‌هاي مقياس سرزندگي تحصيلي مارتين و مارش (2006) با پايايي 744/0، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي جينكز و مورگان (1999) با پايايي 762/0 و پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون و همكاران (1983) با پايايي 751/0 بودند. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري همبستگي و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين خودكارآمدي تحصيلي با سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساكرونا رابطه معني‌داري وجود دارد. بين مهارت‌هاي اجتماعي با سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساكرونا رابطه معني‌داري وجود دارد. 1/17 درصد نمرات سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساكرونا ناشي از نمرات خودكارآمدي تحصيلي و مهارت‌هاي اجتماعي آنها مي‌باشد. با افزايش ميزان خودكارآمدي تحصيلي و مهارت‌هاي اجتماعي، ميزان سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساكرونا افزايش پيدا مي‌كند. در واقع، خودكارآمدي تحصيلي و مهارت‌هاي اجتماعي مي‌تواند سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساكرونا را به صورت مثبت و مستقيم پيش‌بيني كند.

The purpose of the present study was to predict academic vitality based on academic self-efficacy and social skills of primary school students. The current research was a descriptive and correlational research of an analytical type. The statistical population in this research included all the students studying in the first secondary level in the academic year 1401-1402 of Saghez city, and based on Cochran s formula, 320 people were selected as a statistical sample. Also, the sampling method was simple random sampling. The main research tools in this study are Martin and Marsh s (2006) academic vitality scale questionnaire with a reliability of 0.744, Jinks and Morgan s academic self-efficacy questionnaire (1999) with a reliability of 0.762, and Matson et al. s social skills questionnaire (1983) with a reliability of 0.751. Correlation and regression statistical tests were used to analyze the data. The results showed that there is a significant relationship between academic self-efficacy and academic vitality of the first secondary school students of Saghez city in the post-corona era. There is a significant relationship between social skills and academic vitality of the first secondary school students of Saghez city in the post-corona era.. 17.1 percent of the academic vitality scores of the first secondary students of Saghez city in the post-corona era is due to their academic self-efficacy and social skills scores. By increasing the level of academic self-efficacy and social skills, the level of academic vitality of the first secondary school students of Saghez increases in the post-corona era. In fact, academic self-efficacy and social skills can positively and directly predict the academic vitality of the first secondary students of Saghez city in the post-corona era.