تحليل انتقادي ارزشيابي در شبكه آموزشي شاد بر اساس تجارب زيسته معلمان دوره ابتدايي و متوسطه اول شهر آلوني (استان چهارمحال و بختياري)

Critical analysis of evaluation in Shaad educational network based on the lived experiences of primary and first secondary teachers in Aloni city (Chaharmahal and Bakhtiari province)

هدف: هدف پژوهش حاضر، تحليل انتقادي ارزشيابي در شبكه آموزشي شاد براساس تجارب زيسته معلمان دوره ابتدايي و متوسطه اول شهر آلوني است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي مي‌باشد. روش بررسي: اين پژوهش از لحاظ روش به صورت كيفي و با استفاده از راهبرد پديدارشناسي كرسولي انجام شده‌است. مشاركت‎كنندگان در اين پژوهش شامل 25 معلم دوره ابتدايي و متوسطه اول شهر آلوني بودند كه با استفاده از راهبرد نمونه‎گيري گلوله‎برفي و با رعايت اصل اشباع نظري انتخاب شدند. روش و ابزار گردآوري اطلاعات در‎اين تحقيق، مصاحبه نيمه‎ساختاريافته است. در‎اين مطالعه، در مصاحبه 22 به اشباع نظري رسيد اما براي حصول اطمينان سه مصاحبه ديگر نيز انجام گرفت. تمام مصاحبه‌هاي ضبط شده مكتوب و براساس طرح نظام‌دار داده بنياد كدگذاري شدند. تجزيه و تحليل داده با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA و براساس طرح اشتراوس و كوربين انجام گرفت. يافته‌ها: در كدگذاري باز پس از پالايش 50 صفحه مصاحبه، تعداد 42 كد اوليه شناسايي شد و در ادامه در سوالات فرعي كدهاي مشابه مورد طبقه‌بندي قرار گرفت و براي هر طبقه عنواني انتخاب شد. در نهايت دو مقوله كلي شناسايي شدند. مقوله اصلي اول « نواقص فرآيند ارزشيابي» نامگذاري شد و داراي 4مقوله سطح اول است كه شامل: ناتواني معلم دراستفاده از انواع ارزشيابي و بازخورد به عملكرد دانش‌آموزان، عدم پشتيباني و دشواري در تهيه آزمون، وجود تقلب ومشخص نبودن هويت آزمون دهنده، نبود ملاك استاندارد در ارزشيابي از آموزش‌مجازي مي‌باشد. و مقوله اصلي دوم « كارآمدي ارزشيابي » نامگذاري شد و داراي 1 مقوله سطح اول است كه شامل: بازخورد از طريق آزمون‌ساز، تماس تلفني و ارسال صوت مي‌باشند. نتيجه‌گيري: ارزشيابي از مهم‌ترين عوامل در فرآيند ياددهي يادگيري است كه معلمان، مسولان و والدين را نسبت به عملكرد و يادگيري دانش‌آموزان آگاه مي‌كند. در دوران قبل از كرونا معلمان از طريق انواع ارزشيابي از سطح يادگيري دانش‌آموزان آگاه مي‌شدند. حتي اگر معلمي انواع روش‌هاي ارزشيابي را نيز به كار نمي‌برد ولي به دليل اينكه از نزديك با آنها در ارتباط بود، مي‌توانست پيشرفت يا پسرفت آنها را تشخيص دهد. ولي در دوران مجازي شدن آموزش، معلم ارتباط نزديكي با دانش‌آموزان نداشت و استفاده از هر ابزاري در اين فضا، واقعيت اصلي را نشان نميداد؛ عمده مشكلات ارزشيابي به ضعف در زيرساخت‌ها برمي‌گردد