اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر خودگرداني و كاهش رفتارهاي خود آسيب رسان دانش آموزان

The effectiveness of dialectical behavior therapy on regulating emotions and reducing self-harming behaviors of students

هدف: خود آسيبي غير خودكشي (NSSI) تعمدانه، تخريب بافت بدن در غياب قصد خودكشي، يك رفتار پيچيده است كه اغلب با سردرگمي و سوء تعبير روبرو مي شود. اگرچه اغلب با بيماري رواني از جمله اختلالات اضطرابي، افسردگي اساسي، اختلالات خوردن، و ايجاد اختلالات شخصيتي همراه است، مي تواند خارج از زمينه بيماري رواني نيز رخ دهد و در بين جوانان مدرسه اي رايج است. هدف از انجام اين پژوهش، تعيين ميزان اثر بخشي رفتار درماني ديالكتيك بر خودگرداني و كاهش رفتارهاي خودآسيب رسان نوجوانان مراجعه كننده به مراكز مشاوره و خدمات روانشناختي بود. روش پژوهش: اين مطالعه نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه اين پژوهش را 40 نوجوان خود-آسيب رسان 12 تا 18 سال استان گلستان تشكيل دادند. از سياهه خود گزارشي خود-آسيب رساني كلونسكي و گلن و تنظيم هيجاني گراتز و جان جهت جمع آوري اطلاعات در پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. بعد از اجراي‌ پيش‌ آزمون‌، گروه‌ آزمايش‌ تحت درمان برنامه رفتار درماني ديالكتيكي به صورت فردي قرار گرفت. اين برنامه در 10 جلسه 60 دقيقه اي و هفته اي 1 جلسه اجرا شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها علاوه بر ر وش هاي آمار توصيفي ( طبقه بندي و توصيف اطلاعات) از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان داد كه برنامه رفتار درماني ديالكتيك به روش فردي بر كاهش رفتار هاي خود-آسيب رسان و خودگرداني نوجوانان داراي رفتارهاي خودآسيب رسان موثر است. همچنين رفتار درماني ديالكتيك بر كاهش كاركردهاي درون فردي و بين فردي رفتار هاي خود-آسيب رسان نوجوانان موثر است.

Purpose: Intentional non-suicidal self-injury (NSSI), the destruction of body tissue in the absence of suicidal intent, is a complex behavior that is often confused and misinterpreted. Although often associated with mental illness, including anxiety disorders, major depression, eating disorders, and developing personality disorders, it can also occur outside the context of mental illness and is common among school-age youth. The purpose of this research was to determine the effectiveness of dialectical behavior therapy on emotion regulation and reducing self-harming behaviors of adolescents referring to counseling centers and psychological services. Research method: This was a semi-experimental study of pre-test-post-test type with a control group. The study sample of this research was made up of 40 self-harming teenagers aged 12 to 18 from Golestan province. Klonsky and Glenn s self-report self-harm inventory and Gratz and John s emotional regulation were used to collect information in the pre-test and post-test. After the pre-test, the experimental group was treated individually by the dialectical behavior therapy program. This program was implemented in 10 sessions of 60 minutes and 1 session per week. In order to analyze the data, in addition to descriptive statistics methods (information classification and description), covariance analysis was used. Conclusion: The results of the research showed that the dialectical behavior therapy program in an individual way is effective in reducing self-injurious behaviors and regulating the emotions of adolescents with self-injurious behaviors. Also, the effect of dialectical behavior therapy is effective in reducing the intrapersonal and interpersonal functions of self-injurious behaviors of adolescents.