تحليل اثربخشي هوش هيجاني و خودكارآمدي تحصيلي بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي در پسا كرونا

Analyzing the effectiveness of emotional intelligence and academic self-efficacy on the academic progress of second year elementary school students after Corona

هدف اين مطالعه بررسي تحليل اثربخشي هوش هيجاني و خودكارآمدي تحصيلي بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي در پسا كرونا بود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي از نوع همبستگي_تحليلي است. هم‌چنين از نظر نوع گردآوري داده‌ها پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه‌ي دانش‌آموزان شاغل به تحصيل در دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز (برابر با 9500 نفر) بود و به منظور تعيين حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران تعداد 369 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص شدند. شيوه توزيع پرسشنامه‌ها به صورت نمونه در دسترس بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه هوش هيجاني ايرلي و آنگ (2004) با پايايي 804/0، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي جينكز و مورگان (1999) با پايايي 815/0 و پيشرفت تحصيلي فام و تيلور (1990) با پايايي 809/0 بود. آزمون‌هاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل آمارهاي استنباطي (همبستگي و رگرسيون) در محيط نرم‌افزاري اس‌پي‌اس‌اس نسخه 25 بود. نتايج نشان داد كه بين هوش هيجاني با پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز در پسا كرونا (341/0 r=) و بين خودكارآمدي تحصيلي با پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز در پسا كرونا (368/0 r=) رابطه معني‌دار (05/0P= ) وجود دارد. 3/20 درصد نمرات پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز در پسا كرونا ناشي از نمرات هوش هيجاني و خودكارآمدي تحصيلي آنها مي‌باشد. با افزايش ميزان هوش هيجاني و خودكارآمدي تحصيلي، ميزان پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز در پسا كرونا افزايش پيدا مي‌كند. در واقع، هوش هيجاني و خودكارآمدي تحصيلي مي‌تواند پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره‌ي دوم ابتدايي شهرستان سقز در پسا كرونا را به صورت مثبت و مستقيم پيش‌بيني كند.

The purpose of this study was to analyze the effectiveness of emotional intelligence and academic self-efficacy on the academic progress of second year elementary school students in the post-coronavirus era. This research is applied in terms of purpose and descriptive in nature and correlation-analytical type. It is also a survey in terms of the type of data collection. The statistical population of the research included all students studying in the second period of elementary school in Saghez city (equal to 9500 people) and in order to determine the sample size based on Cochran s formula, 369 people were determined as the sample size. The method of distributing the questionnaires was available as a sample. The measurement tools included Airley and Ang s emotional intelligence questionnaire (2004) with a reliability of 0.804, Jinks and Morgan s academic self-efficacy questionnaire (1999) with a reliability of 0.815, and Pham and Taylor s academic progress (1990) with a reliability of 0.809. The tests used in this research included inferential statistics (correlation and regression) in SPSS version 25. The results showed that there is a relationship between emotional intelligence and the academic progress of the students of the second year of elementary school in Saghez city after Corona (r=0.341) and between academic self-efficacy and the academic progress of students of the second year of elementary school in Saghez city after Corona (r=0.368). There is significant (P=0.05). 20.3% of the academic achievement scores of the second year elementary school students of Saghez city after Corona is caused by their emotional intelligence and academic self-efficacy scores. By increasing the level of emotional intelligence and academic self-efficacy, the level of academic progress of the students of the second period of elementary school in Saghez city will increase after Corona. In fact, emotional intelligence and academic self-efficacy can positively and directly predict the academic progress of the second year elementary school students in Saghez city after the Corona virus.