مقايسه روش‎هاي تدريس سنتي و هوشمند در آموزش رياضي بر ميزان نگرش دانش‌آموزان به درس رياضي در پايه چهارم ابتدايي شهرستان آبادان

مهم‌ترين مأموريت نظام آموزشي و پرورش يك كشور، ايجاد بستري مناسب جهت رشد و تعالي سرمايه‌هاي فكري در جامعه اطلاعاتي و دانايي محور است. فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش و يادگيري، آموزش سنتي را تا حد زيادي تحت تأثير قرار داده است و دنياي جديدي در عرصه يادگيري به وجود آورده است. تغيير الگوهاي سنتي آموزش به يادگيري خودجوش و خودمحور، تغيير نقش يادگيرندگان و معلمان، امكان يادگيري مادام‌العمر، افزايش كيفيت يادگيري، كاهش هزينه‌هاي آموزش و به حداقل رساندن محدوديت‌هاي زماني و مكاني از ويژگي‌هاي بارز يادگيري همراه با فناوري است. استفاده از رايانه و به‌طوركلي فناوري اطلاعات و ارتباطات در مدارس هوشمند امري است كه معلمان روش تدريس خود را با آن متناسب كرده و بر نگرش دانش آموزان به دروس مختلف ازجمله درس رياضي تأثير مثبت و بسزايي داشته است. هدف ما در اين پژوهش مقايسه ميزان نگرش دانش آموزان پايه چهارم ابتدايي است كه درس رياضي را به روش تدريس سنتي و هوشمند در مدارس سنتي و هوشمند فراگرفته‌اند. روش تحقيق توصيفي است. جامعه آماري اين تحقيق دانش آموزان پايه چهارم دبستان حسام شهرستان آبادان درسال تحصيلي 94-93 مي باشند . به روش تصادفي ساده يك مدرسه هوشمند و يك مدرسه عادي از بين مدارس هوشمند و عادي آبادان انتخاب شد و از هرمدرسه يك كلاس بطور تصادفي براي اجراي پرسشنامه انتخاب شد .پرسشنامه نگرش نسبت به رياضي شامل 28 سوال بود و شامل خرده مقياس هاي ترس از رياضي ، لذت رياضي ، علاقه واهميت بود . نتايج اين پژوهش نشان داد كه روش هاي تدريس در مدرسه هوشمند برميزان ترس از رياضيات ، علاقه و لذت از آن تأثيري نداشته ونتوانسته نسبت به مدرسه سنتي تغييري در نگرش دانش آموزان ايجاد كند . درعين حال ميانگين ميزان اهميت به رياضيات در مدرسه هوشمند نسبت به مدرسه سنتي بطور معناداري افزايش داشته است .