بررسي رابطه بين سبك هاي دلبستگي با افسردگي در دوران كرونا

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبك هاي دلبستگي با افسردگي در دوران كرونا مي‌باشد. جامعه آماري، دانش آموزان پسر و دختر مقطع دبيرستان شهر گنبدكاووس و حجم نمونه 96 نفر است كه به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش پرسشنامه افسردگي بك (1961) و پرسشنامه سبكهاي دلبستگي هازان و شيور (1987) است. از آزمون پيرسون، T مستقل و رگرسيون براي بررسي فرضيه ها استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق نشان داد: ميانگين افسردگي در بين دانش آموزان پسر بيشتر از دختران مي‌باشد. سبك دلبستگي اجتنابي و افسردگي با هم رابطه ندارند. بين افسردگي و دلبستگي ايمن رابطه معني دار است. بين افسردگي و دلبستگي دو سوگرا رابطه معني دار است. همچنين نتيجه آزمون T مستقل نشان مي دهد كه در هيچ كدام از خرده مقياس هاي دلبستگي و نيز در افسردگي تفاوت معني داري از لحاظ جنسيت بين آزمودني ها وجود ندارد و هر دو جنس از لحاظ اين ويژگي ها وضعيت نسبتاً مشابهي دارند. سبك دلبستگي دوسوگرا و سبك دلبستگي ايمن قادرند افسردگي را پيش بيني كنند.