بررسي روش‌هاي رگرسيون جهت پيش بيني مقدار هموگلوبين گليكوزيله

بيماري ديابت نوع ۲ يكي از خطرناكترين و شايع‌ترين بيماري هاي دنيا است كه روز به روز در سراسر دنيا در حال افزايش است. الگوريتم هاي رگرسيون مي‌توانند به پيشبيني و تشخيص زودهنگام اين بيماري كمك كنند كه باعث پيشگيري از آن و جلوگيري از عوارض آن مانند مشكلات بينايي و بيماري هاي كبدي شوند. در اين تحقيق از الگوريتم‌هاي رگرسيون در يادگيري ماشين استفاده شده است تا بتوان مقدار هموگلوبين گليكوزيله را پيش بيني كرد. اگر مقدار آن بيشتر از ۷ باشد فرد داراي ديابت نوع ۲ است. مجموعه داده استفاده شده در اين تحقيق، مجموعه داده دانشكده داروسازي دانشگاه ويرجينيا است كه براساس داده هاي ۴۰۳ بيمار بنا شده است و شامل ويژگي‌هايي مانند مقدار گلوكز، نسبت كلسترول به سطح چربي مفيد خون، جنسيت، سن، وزن و برخي ويژگي‌هاي باليني است. پس از استفاده از الگوريتم‌هاي رگرسيون و مدل سازي، نتايج بدست آمده براساس معيارهاي MSE و RMSE مورد مقايسه و بررسي قرار گرفته اند.