تاثير نوآوري بر رشد اقتصادي ايران

امروزه نقش نوآوري بر رشد و پيشرفت اقتصادي كشورها بر كسي پوشيده نيست و پرداختن به اين موضوع مي تواند از اهميت ويژ ه اي برخوردار باشد. با توجه به اين موضوع مهم، هدف اصلي تحقيق حاضر، بررسي اثر نوآوري بر رشد اقتصادي ايران مي باشد. براي رسيدن به اين هدف از اطلاعات 44 ساله (1979-2022) ايران، و به كمك روش گشتاور تعميم يافته (GMM) سري زماني استفاده شده است. در اين تحقيق علاوه بر بررسي تأثير متغير نوآوري بر رشد اقتصادي؛ از متغيرهاي اثرگذار تجارت باز و نيروي كار نيز استفاده شده است. براي شاخص نوآوري از آمارهاي اختراعات ثبت شده كه تاكنون به عنوان بهترين معيار در دسترس براي نوآوري شناخته شده ، استفاده گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه نوآوري و تعداد نيروي كار اثر مثبت معني داري بر رشد اقتصادي ايران در دوره مورد بررسي داشته است. بنابراين با توجه به نتايج اين تحقيق، كشور بايد بيش از هر زمان ديگري به موضوع حق ثبت اختراع توجه كند؛ زيرا داشتن حق ثبت اختراع يكي از مهم ترين عوامل براي دستيابي به فناوري هاي جديد، ايجاد فرآيندهاي جديد در توليد، ابداع روش هاي نوين در به كارگيري عوامل توليد و افزايش قدرت رقابت پذيري كشورها مي باشد. بنابراين، هر سياستي كه به تقويت سيستم نوآوري بينجامد، مي تواند سياست گذاري مطلوب قلمداد شود.