بازنگري در فرايندهاي توسعه فناوري؛ شبكه سازي در «پارك هاي علم و فناوري» و «مراكز رشد»

استفاده از راهكارهاي كارآمد بعنوان ابزار حكمراني در زيست بوم فناوري و نوآوري، نه تنها امور جاري را تسهيل و روان مي سازد؛ بلكه ارتقاء ضريب بهره وري و تحقق اهداف را تضمين مي كند. اين در حالي است كه شناسايي دقيق چالش ها، بازنگري سياست ها و برنامه ها در جهت ظرفيت سازي، تسهيل گري و بهبود ساختارها و ارائه راهكارهاي جديد در زمينه توسعه فناوري و نوآوري، مسيري دشوار (به جهت تداخلات حكمراني) و در عين حال پيچيده (به جهت تداخلات و همپوشاني ها كاركردي) است. «مهارت‌محوري» كسب و كارهاي امروزي باعث شده تا انسان ها براي موفقيت در كارهاي شان، شبكه‌اي از افراد توانا را در كنار خود شكل دهند. همين موضوع اهميت «شبكه سازي» در كسب و كارها را به خوبي نمايش مي‌دهد. هدف اين مقاله، بررسي نقش «شبكه سازي» در ايجاد هم‌افزايي و توسعه تعاملات و همكاري‌ها بين عناصر زيست‌بوم فناوري و نوآوري به عنوان حاميان كسب و كارهاي دانش بنيان و فناور از طريق شبكه‌سازي و تسهيل‌گري ارتباطات بعنوان راهكاري موثر بر تقويت و توسعه زيست بوم فناوري و نوآوري كشور است. همچنين نقش دو فاكتور «حكمراني» (ستاد) و «بازيگران ميدان» (صف) اكوسيستم فناوري و نوآوري را مورد بررسي قرار داده و راهكاري براي تسهيل، بهبود ساختار و ظرفيت سازي در جهت دستيابي به توسعه پايدار با رويكرد «تحول گرايانه و مسئله محور» زمينه سازي براي حركت كشور در حوزه فناوري و نوآوري، پيشنهاد شده است.