معرفي نقش آفرينان اصلي مدل مارپيچ چهارگانه در توسعه زيست بوم نوآوري منطقه اي و بررسي اثرمتقابل متغيرها بر يكديگر

يك زيست بوم نوآوري شامل عوامل و روابط اقتصادي و همچنين بخش هاي غيراقتصادي مانند علم و فناوري، نهادها، تعاملات جامعه شناختي و فرهنگ است. مؤلفه هاي غيراقتصادي مي تواند توليد ايده ها، معرفي نوآوري و انتشار آن ها را تسهيل و تسريع نمايد. يك زيست بوم نوآوري توسعه يافته عملكرد شركت كنندگان را فراتر از محدوده شركت ها تسهيل مي كند، بنابراين تبديل دانش به نوآوري را امكان پذير مي نمايد. در اين مقاله، مدل هاي مارپيچ سه گانه و چهارگانه مطرح شد. مدل سه گانه مارپيچ نوآوري سه بازيگر اصلي را در سيستم نوآوري به رسميت مي شناسد: دانش، حاكميت و صنعت. همچنين ما بر معرفي مارپيچ چهارگانه به عنوان مدلي كامل تر براي نوآوري مشاركتي تمركز مي‌كنيم، زيرا چارچوبي را ارائه مي‌كند كه بر بازيگران نهادينه‌شده تمركز كرده و نقش مشاركت جامعه مدني مي‌پردازد؛ به گونه‌اي كه به ما امكان مي‌دهد بازيگران اضافي را از طريق سازمان‌ها شناسايي كنيم. مطابق با اين مدل، دولت‌ها يا حاكميت مشاركت عمومي بيشتر در فرآيندهاي نوآوري را بايد در اولويت قرار دهند. در يك سيستم نوآوري، جامعه مدني داراي ظرفيت توليد ايده، دانش و فناوري است. همچنين هدف بعدي بررسي تعامل مطلوب بين نقش آفرينان مدل چهارگانه است.