بررسي صفات زنان در آثار نظامي

نظامي در تاريخ شعر حماسي مشرق زمين به مثابه قدرتمندترين سراينده اشعار ميهن با مضمون انسان گرايانه است اندرزهاي شيرين به خسرو در باب نجات وطن ازچنگ بيگانگان، عزم راسخ بهرام كه تاج و تخت برحق خود را از چنگال بيگانگان در مي آورد و دلبستگي اسكندر به يونان و مردمانش ،مويد ادعاي ماست نظامي از طريق تصوير كردن زن آرماني نيز به غناي ادبيات شرق افزوده است ،او بنيانگذار مكتب ادبي جديد در مشرق زمين است. روش تحقيق دراين پايان نامه كيفي- توصيفي است و جامعه مورد مطالعه، كليه آثار نظامي است و در ادامه به بررسي شخصيت و جايگاه زن از ديدگاه نظامي با تكيه بر منظومه هاي عاشقانه ازجمله مخزن الاسرار، خسرو و شيرين، ليلي و مجنون، هفت پيكر و اسكندرنامه پرداخته شده است. همچنين با تحليل اين داستان ها سعي شده با سطح فرهنگ و آگاهي هاي جامعه ايراني و نگرش ها، سليقه ها، عملكرد و رفتار مردم آن روزگار در برخورد با زنان آشنا شويم و زن آرماني جامعه نظامي را بشناسيم. براساس نتايج به دست آمده از اين تحقيـق مي توان به جايگاه اجتماعي زن از ديدگاه شاعر بزرگي چون نظامي و جامعه اي كه او در آن مي زيسته، پي برد.