بررسي رابطه بين باورهاي ديني با خلاقيت و حل مساله از طريق تفكر تاملي در بين دانش آموزان شهرستان خوي

تحقيق حاضر از نظر هدف، بنيادي و از حيث روش توصيفي-مقايسه اي و نوع تحقيقات مقطعي است كه به منظور مقايسه بين باورهاي ديني با خلاقيت و حل مساله از طريق تفكر تاملي در بين دانش آموزان شهرستان خوي انجام مي شود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش آموزان شهري دوره دوم متوسطه شهرستان خوي در سال تحصيلي 1399-1400مي باشد كه حجم نمونه به روش فرمول كوكران محاسبه شده و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي ساده مي باشد. كه كل تعداد آنها 3500 نفر است كه براساس فرمول كوكران حجم نمونه 245نفر برآورد گرديد. روش جمع آوري اطلاعات از روش ميداني و كتابخانه اي استفاده مي شود، بدين ترتيب كه براي ادبيات تحقيق، چار چوب نظري و مدل عملياتي از مقالات و مجلات معتبر، سايت ها و كتب، پايان نامه ها و جهت جمع آوري داده ها براي آزمون فرضيات از پرسشنامه استفاده شده است. از پرسشنامه باورهاي مذهبيآلپورت و راس (1950)؛ پرسشنامه خلاقيت تورنس تورنس؛ پرسشنامه حل مساله هپنر و پترسون (1982) و پرسشنامه تفكر تأملي ديويي (1933) استفاده شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از پرسشنامه هاي جمع آوري شده از روشهاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه بين باورهاي ديني با خلاقيت و حل مساله از طريق تفكر تاملي در بين دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان خوي وجود دارد.