اهم فرق صوفيه و اعتقادات ايشان

درميان متون اوليه ي صوفيه نخستين اثري كه در آن از فرقه هاي صوفيان سخن گفته شده است كشف المحجوب هجويري هست كه از آثار قرن پنجم هجري است. هجويري (م: حدود 470) دريكي از ابواب اين كتاب صوفيان را دوازده فرقه معرفي كرده است و محوري ترين اصل اعتقادي آنان را شرح داده است. وبايد ببينيم كه آيا اين فرقه ها وجود داشته است كه ايشان آنهارا سامان داده است ؟ وتصوف مصدر باب تفعل عربي و مصدري است كه از اسم ساخته شده و به معني(( صوف پوشيدن)) و پشمينه پوشي است . ابوالقاسم قشيري صوفي و عارف قرن پنجم هجري قمري در رساله قشيريه (باب چهل و دوم از ترجمه فارسي)مي نويسد((اين نام غلبه گرفته است بر طايفه و گويند فلان صوفي است و گروهي را متصوفه خوانند . قشيري پس ازآن نسبت صوفي و تصوف را به صفه مسجد رسول الله (ص)و اصحاب صفه از نظر لغوي رد مي كند .وصحيح ترين قول در اشتقاق كلمه ي صوفي همان منسوب بودن آن به صوف به معني پشم هست و چون جماعت صوفيان لباس خشن و پشمي مي پوشيدند بدين جهت صوفي خوانده شده اند.طبق روايات و احاديث پشمينه پوشي روش رسول اكرم (ص) وپيشوايان دين بوده است. در هر حال پشمينه پوشي نشانه ي زهد و تقوا و بي اعتنايي به دنيا بوده است وتصوف طريقه ي زهد وقناعت و ترك دنيا وتجمل به شمار مي آمد كه از قديم روش زاهدان ودينداران و عابدان بوده است . ونخستين كسي كه به عنوان صوفي مشهور شده و اين لقب را گرفته ابوهاشم صوفي(متوفي 150ه.ق)است. جنيد مي گويد: تصوف برهشت خصلت بنا نهاده شده: سخا . رضا .صبر. اشاره. غربت . پوشش پشمي. سياحت.فقر.واقتدا به هشت پيامبر است.سخاي ابراهيم. رضاي اسحاق. صبر ايوب. اشاره ي زكريا. غربت يحيي . لباس پشمي موسي. سياحت عيسي. فقر محمد (ص) (الفقر فخري)