تغيير اقليم و مديريت سوسك‌هاي چوب‌خوار بلوط در جنگل‌هاي غرب ايران

قسمت اعظم ايران به دليل قرار گرفتن در مناطق خشك و نيمه‌خشك، فاقد پوشش گياهي است و اين امر موجب افزايش اهميت جنگل‌ها شده است. از طرفي جنگل‌هاي زاگرس كه گونه غالب آن بلوط است با تغييرات اقليمي دچار طغيان آفات چوب‌خوار شده است. ازاين‌رو پژوهش حاضر به‌صورت يك مقاله مروري و با هدف بررسي و معرفي سوسك‌هاي چوب‌خوار بلوط انجام شده است. مهم‌ترين سوسك‌هاي چوب‌خوار درختان بلوط از خانواده‌هاي Cerambycidae، Lucanidae، Scolytidae و Buprestidae هستند. ميزان آلودگي درختان بلوط به سوسك چوب‌خوار با شرايط رويشگاهي و شرايط ساختار توده ارتباط دارد و در نقاط مختلف در جنگل‌هاي زاگرس متفاوت است. سوسك‌هاي چوب‌خوار بلوط در درختان مسن و درختاني با تاج پوشش 30 تا 80 درصد بيشتر است. همچنين در ارتفاع800 تا 1000 متر از سطح دريا و در جهت‌هاي جنوبي و غربي بيشتر ديده مي‌شوند. تغييرات آب‌وهوايي، شرايط توپوگرافي و تنوع ساختار توده از عوامل اثرگذار در شدت آلودگي درختان بلوط به سوسك‌هاي چوب‌خوار هستند و اين سوسك‌ها درختاني كه قطر كمتري دارند و ضعيف‌تر هستند را راحت‌تر نابود مي‌كنند. دشمنان طبيعي سوسك‌هاي چوب‌خوار نوعي قارچ و چهار گونه زنبور پارازيتوييد هستند.