نقش رهبري در تداركات سبز و مديريت زيست محيطي

با توجه به بروز شرايط و مشكلات زيست مجيطي و پيدايش بحران هاي آب و هوا و خشكسالي امروز سازمانها به طور فزاينده اي كاركنان را تشويق مي كنند تا در رفتارهاي زيست محيطي شركت كنند. بروز اين رفتارها به صورت موفقيت آميز نيازمند دانش و مهارت خاصي همچون رهبري مي باشد. به عبارت ديگر اين رهبري است كه به عنوان يك عامل موثر مي تواند كاركنان را به بروز رفتارهاي سبز ترغيب كند. در واقع رهبري هنر يا فرآيندي است براي تأثيرگذاري بر يك فرد، گروه يا سازمان براي دستيابي به اهداف تعيين شده كه در مطالعات متعدد در زمينه‌هاي مختلفي، مانند محيط زيست، آموزش، سلامت، دولت محلي، سياست محلي و گردشگري مورد مطالعه قرار گرفته است. تلاش هايي براي ارزيابي رهبري در زمينه توسعه پايدار و مديريت زيست محيطي صورت گرفته است كه كافي نبوده اند. در اين زمينه رهبري به عنوان «توانايي تأثيرگذاري بر افراد و بسيج سازمان ها براي تحقق بخشيدن به چشم انداز پايداري زيست محيطي بلندمدت» تعريف مي شود. در اين مقاله با استفاده از مطالعات مختلف به بررسي نقش رهبري در مديريت زيست محيطي و تداركات و مديريت سبز در جامعه و سازمانها پرداخته شده است.