بررسي مكاني ردپاي آب گندم در شرايط آب و هوايي ايران

با توجه به اهميت توليد گندم در كشور و شرايط بحراني آب، در اين تحقيق به بررسي مكاني ردپاي آب گندم در اقليم هاي مختلف ايران پرداخته شد. در ابتداي تحقيق استان هاي كشور مطابق اقليم نماي دومارتن طبقه بندي شدند. سپس ردپاي آب سبز، آبي، خاكستري و سفيد در توليد گندم در اقليم هاي مختلف طي دوره آماري 1396-1387 محاسبه شد. همچنين نقشه پهنه بندي مكاني ردپاي آب با استفاده از نرم افزار GIS رسم شد. نتايج نشان داد بيشترين ردپاي آب سبز در اقليم مرطوب و مديترانه اي شمال كشور ايستگاه هاي رشت (53/600 مترمكعب بر تن)، گرگان (15/568 مترمكعب بر تن) و ساري (06/545 مترمكعب برتن) و كمترين آن در اقليم فراخشك، ايستگاه يزد با 21/132 مترمكعب بر تن به دست آمد. بيشترين مقدار آب آبي در ايستگاه زاهدان با اقليم فراخشك به مقدار 05/800 مترمكعب بر تن به دست آمد. بيشترين مقدار ردپاي آب خاكستري مربوط به ايستگاه هاي اهواز (42/395 متر مكعب بر تن) و بندرعباس (16/367 متر مكعب بر تن) و كمترين مقدار آن در ايستگاه اراك (89/141 متر مكعب بر تن) بود. از نظر ردپاي آب سفيد، بيشترين ردپاي آب سفيد در ايستگاه زاهدان (84/1875 مترمكعب بر تن) مشاهده شد. با توجه به ردپاي كل آب مي توان گفت نقاط شمال، غرب و جنوب غربي مناطق مناسب تري براي كشت گندم در ايران مي باشد.