بررسي اهميت پوشش گياهي در منظر شهري (نمونه موردي خيابان سجاد مشهد)

سيما و منظر شهري، پديدهاي ماهوي است كه از جوهره و ذات موجوديت شهر نشاتت گرفته و در فرهنگ و ادراك مردم ريشه دارد .ويژگيهاي محيط شهري بخش قابل تاملي از دانش و عواطف محيطي شهروندان را تحت تاثير قرار ميدهد و ميتواند منجر به سرزندگي محيطي نيز گردد .از طرف ديگر، فضاي سرزنده فضايي است كه سبب ارتقاء سطح تعاملات اجتماعي شود و محركي براي حضور افراد در محيط باشد. بنابراين ميتوان گفت فضاهاي سبز در مقياس محلي ، ميتوانند با توجه به عملكرد غالب سكونت در محلات، تاثير بسزايي در پويايي و سرزندگي آنها داشته باشند .در پژوهش حاضر باهدف بررسي تاثير منظر سبز شهري بر ارتقا حس سرزندگي ، از شيوه توصيفي-تحليلي استفاده شده است .ابتدا مروري بر مفاهيم منظر شهري و سرزندگي و ارائه شاخصهاي تاثيرگذاري منظر سبز شهري در ارتقاء سرزندگي انجام گرفته، سپس با توجه به تجزيه و تحليل لايه هاي مطالعاتي زيرين بسياري در قالب ارائه چك ليستهايي در اين زمينه به بررسي و تدقيق شاخصهاي بدست آمده پرداخته شده و سپس اين شاخصه در نمونه موردي مقاله حاضر يعني محله سجاد شهر مشهد توسط اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه و برداشت ميداني تحليل شده است. نتايج بدست آمده حاكي از اين است منظور سبز شهري تاتثير زيادي در ارتقاء كيفيت سرزندگي داشته و درواقع در مواجهه ساكنان محله با منظر سبز شهري تصوير ذهني اوليهاي در ذهن آنها شكل گرفته كه ميتواند دربر گيرنده احساس سرزندگي باشد و منجر به بروز رفتارهاي مطلوب شوهروندي در محيط شهري شود.