توسعه اقتصاد زباله اي، راهبردي سبز در مديريت مصرف منابع ايران

يكي از مسائل و چالش هاي نظام مديريت و برنامه ريزي كشور در سطوح مختلف جغرافيايي زباله ها است. بي توجهي يا ناتواني در مديريت اين توليدات بشري در كشور سبب شده تا امروز شاهد دو واقعيت مهم باشيم: اول اينكه اقتصادي غيررسمي در بهره برداري از زباله هاي كشور داير باشد با كمترين بهره دهي (حتي ضررسان) براي دولت و منافع عمومي؛ دوم در تأمين منابع براي برنامه هاي توسعه كشور، در صورت مديريت صحيح مي-توان از ظرفيت زباله ها استفاده نمود. در اين مقاله تلاش شده است تا به تبيين راهبرد توسعه اقتصاد زباله اي و ضرورت هاي آن به عنوان يك راهبرد مناسب در جهت حفظ منابع محيطي و مديريت مصرف آن در كشور پرداخته شود. اين تحقيق به لحاظ هدف كاربردي است. از حيث ماهيت و روش، توصيفي – تحليلي است. داده ها به كمك مطالعات اسنادي و كتابخانه اي گردآوري شده است. بنا به يافته ها، منافع حاصل از توسعه اقتصاد زباله اي مي تواند به طور چندگانه در كشور سودآفرين باشد. مفهوم توسعه اقتصاد زباله اي به عنوان يك راهبرد توسعه كلان، به معناي گذار از يك اقتصاد غيررسمي و خودجوش به اقتصادرسمي و برنامه ريزي شده است. در اين خصوص بايستي در وهله ي اول توسط دولت، نهادسازي و ساختار نهادي مناسب طراحي و پياده-سازي شود. پيش روي اين امر، موانع عديده اي وجود دارد كه بدان اشاره شده است.