مطالعه مديريت آب شهري با استفاده از روشSWOT (مطالعه موردي: شهربيرجند)

وضعيت آب يكي از شاخص هاي تعيين كننده كيفيت زندگي در يك شهر مي باشد. چنان كه اگر مديريت بخش آب ضعيف باشد، مي تواند موارد زيادي همچون سلامت عمومي، امنيت، اقتصاد و محيط زيست را تحت الشعاع قرار دهد. در شرق ايران به دليل محدوديت هاي طبيعي، اقليم خشك حاكم بر منطقه، وقوع خشكسالي هاي متوالي در سال هاي اخير و بهره برداري بي رويه از منابع آب زيرزميني، مشكل بحران آب تشديد شده است. شهر بيرجند داراي آب هواي نيمه بياباني بوده و داراي زمستان هاي سرد و تابستان هاي گرم و خشك است. در پژوهش حاضر به روش توصيفي - تحليلي، با بكارگيري فرايند برنامه ريزي راهبردي، ضمن پي جويي توانمندي ها و كاركردهاي گردشگري شهر شيراز و به منظور توسعه اين كاركردها، اقدام به ارائه راهكارها و تعيين راهبردها ي كاربردي در جهت توسعه گردشگري شده است. بر اين اساس، ابتدا فهرستي از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدها شناسايي شد . سپس براي مشاركتي كردن برنامه ريزي آتي در ناحيه مورد مطالعه، از تكميل پرسشنامه توسط مردم، مسئولان استفاده گرديد، براي وزن دهي به تك تك عوامل تأثيرگذار نيز از روش دلفي استفاده شده است. نتايج نشان دهنده آن است كه راهبردهاي قابل قبول در برنامه ريزي مديريت آب شهربيرجند، نقاط ضعف و تهديد در مرتبه بالايي قرار مي گيرد.