بررسي بهره‎وري مصرف انرژي الكتريكي در تأسيسات چاه‎هاي تأمين آب شرب شهري (مطالعه موردي: استان مازندران)

در سال‎هاي اخير مبحث مصرف انرژي و اثرات توليد انرژي در گرمايش زمين بيش از گذشته مورد توجه جوامع بين‎المللي و ذيل اهداف توسعه پايدار قرار گرفته است. به همين دليل پايش مصرف انرژي و به خصوص انرژي الكتريكي در بخش‎هاي مختلف ضرورت يافته است. تأسيسات تأمين آب شرب يكي از بخش‎هايي است كه پايش و مديريت مصرف و بهره‎وري انرژي در آن اهميت دارد. در اين تحقيق مصرف انرژي الكتريكي در تأسيسات چاه‎هاي آب شرب شهري در سطح استان مازندران مورد پايش و بررسي قرار مي‎گيرد و با نتايج مطالعات و پژوهش‎هاي مشابه كه در سطح جهاني و كشورهاي آمريكا و انگليس انجام شده است، مقايسه مي‎گردد. جهت مقايسه از شاخص ويژه مصرف انرژي (SEC ) استفاده مي‎شود. مطالعات نشان مي‎دهد كه در سطح جهاني به طور متوسط جهت تأمين يك مترمكعب آب آشاميدني از منابع زيرزميني 48/0 كيلووات ساعت انرژي الكتريكي مصرف مي‎شود. نتايج تحقيق نشان مي‎دهد به طور متوسط مصرف انرژي در تأسيسات چاه‎هاي آب شرب شهري مازندران بيشتر از سطح جهاني و كشور آمريكا است ولي نسبت به كشور انگليس كمتر است.