بررسي نقش آموزش شبيه سازي شده بر ارتقاي عملكرد كاركنان صنعت هواپيمايي كشور با ميانجي گري متغير فناوري اطلاعات

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش شبيه‌سازي شده مديريت استعداد بر ارتقاي عملكرد كاركنان صنعت هواپيمايي كشور با ميانجي گري متغير فناوري اطلاعات است. روش تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري در پژوهش حاضر شامل كليه كاركنان صنعت هواپيمايي كشور مي‌باشد كه بر اساس آخرين آمار تعداد آنها 1333 نفر مي‌باشد. از جامعه آماري پژوهش نمونه اي به حجم 298 با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، شامل دو پرسشنامه آموزش شبيه سازي شده مديريت استعداد فيليپس و راپر (2009) و پرسشنامه استاندارد ارتقاي عملكرد كاركنان اچيو (هرسي و گلداسميت، 2003) با متغير ميانجي گري فناوري اطلاعات مي‌باشد. روايي هر دو پرسش نامه توسط صاحبنظران تاييد شد و پايايي پرسشنامه با توجه محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه آموزش شبيه سازي شده مديريت استعداد 76/0، و براي ارتقاي عملكرد كاركنان 94/0 به دست آمد. براي تجزيه و تحليل از روش هاي آماري توصيفي و آمار استنباطي (رگرسيون تك متغيره، آزمون فريدمن و تي تك متغيره) استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه آموزش شبيه سازي شده مديريت استعداد و تمامي مؤلفه هاي آن- آموزش شبيه سازي شده جذب استعداد، كشف استعداد، توسعه استعداد و حفظ استعداد- بر ارتقاي عملكرد كاركنان تأثير مثبت و معناداري دارد. نتايج آزمون فريدمن نيز نشان دارد كه اولويت بندي هر يك از ابعاد آموزش شبيه سازي شده مديريت استعداد به ترتيب شامل؛ كشف استعداد، جذب استعداد، توسعه استعداد و حفظ استعداد مي‌باشد. نتايج تي متغيره نيز نشان داد كه آموزش شبيه سازي شده مديريت استعداد و ارتقاي عملكرد كاركنان در صنعت هواپيمايي كشور از وضعيت نسبتاً مطلوبي برخوردارند.