بررسي هوشمندي كسب و كار با تاثيرپذيري از دانش نوآور كار افريني و افزايش انگيزش و رغبت شغلي نيروي انساني سازمان هاي خصوصي

اين پژوهش به منظور بررسي هوشمندي كسب و كار با تاثيرپذيري از دانش نوآور كار افريني و افزايش انگيزش و رغبت شغلي نيروي انساني سازمان هاي خصوصي انجام شده است. روش انجام اين تحقيق علي- مقايسه‌اي است. جامعه آماري اين تحقيق كاركنان سازمان هاي خصوصي استان تهران مي باشد كه تعداد آن برابر 518 نفر است. روش نمونه گيري تصادفي بوده و حجم نمونه از طريق فرمول كوكران تقريبأ برابر با 140 نفر برآورد شده است. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته هوشمندي كسب و كار، پرسشنامه استاندارد انگيزش شغلي جونز و فيفر، و پرسشنامه استاندارد رغبت سنج جان هالند استفاده شد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌هاي آمار توصيفي و آزمون‌ پارامتري t براي گروه‌هاي مستقل به وسيله نرم افزار آماري SPSS تحليل شد. نتايج بيانگر آن است كه بين ميزان هوشمندي كسب و كار افراد گروه نمونه با ميانگين 17/1 با ميزان هوشمندي كسب و كار افراد گروه كنترل با ميانگين 6/75 تفاوت معني‌داري وجود دارد. هم‌چنين بين ميزان انگيزش شغلي افراد گروه نمونه با ميانگين 36/28 با ميزان انگيزش شغلي افراد گروه كنترل با ميانگين 29/28 نيز تفاوت معني‌داري وجود دارد. در ضمن بين رغبت شغلي كاركنان رشته‌هاي علوم رياضي، خدمات، صنعت و كشاورزي براي گروه آموزش ديده به ترتيب با ميانگين‌هاي 5/57، 4/89، 4/75 و 4/78 و گروه آموزش نديده به ترتيب با ميانگين‌هاي 4/86، 4/43، 4/16 و4/41 تفاوت معني‌داري وجود دارد، ولي در مورد كاركنان آموزش ديده دو رشته علوم تجربي و علوم انساني با ميانگين‌هاي 6/33 و 6/44 و آموزش نديده با ميانگين‌هاي 6/37 و 6/47 تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. بنابراين مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه برگزاري دوره‌هاي آموزش دانش نوآور كارآفريني موجب افزايش ميزان هوشمندي كسب و كار، انگيزش شغلي و رغبت شغلي كاركنان شركت كننده در اين دوره‌ها شده است. از اين رو پيشنهاد مي‌شود دوره‌هاي آموزش دانش نوآور كارآفريني به طور مستمر ادامه يابد.