تاثير هوشمندسازي شهرها بر آينده كسب وكار و مشاغل در ايران با ميانجي گري فن آوري اطلاعات

اين پژوهش خلاصه اي از ادبيات گسترده در مفهوم شهر هوشمند است. اين مفهوم براي اولين بار در شهر هاي موجود طراحي شده مطرح شد. در همين زمينه، نظريه پردازان برنامه ريزي شهري مقوله تكنولوژي سطح بالا و شهر پايدار و در قالب آن شهر فشرده و رشد هوشمند را در رابطه با آينده كسب و كارها و مشاغل در دستور كار قرار دادند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير هوشمند سازي شهري بر آينده كسب و كارها و مشاغل در ايران با ميانجي‌گري فناوري اطلاعات در كسب و كار كشور است. جامعه آماري اين مطالعه را مديران و كارشناسان ارشد شركت هاي فعال در كسب و كار كشور تشكيل مي دادند كه از اين ميان تعداد 70 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. از پرسش نامه محقق ساخته به منظور آزمون فرضيات و رسيدن به اهداف فوق الذكر استفاده و نتايج آزمون فرضيات پژوهش نيز بيان كننده اين امر است كه؛ با فراهم كردن زيرساخت هاي شهر هوشمند در ابعاد مديريتي، فشار رواني كاسته و كيفيت زندگي اجتماعي و فردي ساكنان منطقه همان شهر را افزايش مي دهد. همچنين بين احاطه دانش فناوري اطلاعات و آينده كسب وكار مشاغل در ايران و برنامه ريزي با شهر هوشمند رابطه وجود دارد. و لازمه يك شهر هوشمند و تاثير آن بر كسب و كارهاي مشاغل در ايران با ميانجي گري فناوري اطلاعات رسيدن به پارامترهاي اقتصاد هوشمند، حمل و نقل هوشمند، شهروند هوشمند و مديريت اداري هوشمند است.