مقايسه تأثير آرامسازي عضلاني و تجسم هدايت شده بر كيفيت خواب زنان باردار

زمينه و هدف: كاهش كيفيت خواب يكي از شكايات شايع دوران بارداري مي‌باشد. آرامسازي يكي از درمان‌هاي غير دارويي براي اختلالات خواب است. انواع مختلف آرامسازي، مي‌توانند اثرات متفاوتي بر استرس‌هاي مختلف روحي و بيولوژيكي داشته باشند. هدف از اين مطالعه مقايسه دو روش آرامسازي پيشرونده عضلاني و تجسم هدايت شده بركيفيت خواب زنان نخست‌ باردار بود. روش بررسي: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي سه گروهه در 100 زن باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني مشهد در سال1393 انجام شد. كليه زنان نخست باردار واجد شرايط مطالعه، به روش تخصيص تصادفي به سه گروه آرامسازي پيشرونده عضلاني، تجسم هدايت شده وكنترل تقسيم شدند؛ پس از برگزاري دو جلسه آموزش آرامسازي طي دو هفته، دو گروه مداخله، به مدت 4 هفته، تمرينات را در منزل انجام مي‌دادند. سپس كيفيت خواب واحد‌هاي پژوهش مجدداً با استفاده از پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) بررسي شد. پس از جمع آوري و كد گذاري داده‌ها، تحليل با نرم افزار آماري spss ويرايش11/5 انجام شد. يافته ها: ميانگين كيفيت خواب قبل و بعد از آموزش آرامسازي در گروه‌هاي مداخله و كنترل تفاوت معني داري داشتند داشت(p 0/001). آرامسازي تجسم هدايت شده بيشتر از آرامسازي پيشرونده عضلاني در بهبود كيفيت خواب واحدهاي پژوهش مؤثر بود (0/02=p). نتيجه گيري: هر دو نوع آرامسازي پيشرونده عضلاني و تجسم هدايت شده بركيفيت خواب زنان نخست باردار مؤثر بودند، با اين تفاوت كه گروه تجسم هدايت شده، كيفيت خواب مطلوب‌تري داشتند. توصيه مي‌شود، تجسم هدايت شده به عنوان بخشي از مراقبت هاي دوران بارداري براي زنان دچار اختلال خواب در نظر گرفته شود.