تاثير 12 هفته تمرين حسي - حركتي بر درد، عملكرد در زنان غير ورزشكار مبتلا به سندروم درد كشككي راني

زمينه و هدف: هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرين حسي - حركتي بر درد، عملكرد زانو و شاخص والگوس دايناميك زانو در زنان غير ورزشكار مبتلا به سندروم درد كشككي راني بود . روش بررسي: به همين منظور از بين جامعه آماري كه زناني به تشخيص پزشك داراي سندروم درد كشككي راني بودند و در دامنه سني بين 35 تا 45 بودند و براي اولين بار در يك باشگاه ورزشي در سطح منطقه 4 تهران ثبت نام كرده اند 30 نفر به شيوه نمونه‌ گيري تصادفي و با توجه به معيارهاي ورود و خروج انتخاب و به 2 گروه مساوي كنترل و تجربي و همگن (از لحاظ قد، وزن و BMI) تقسيم شدند. در هر دو گروه كنترل و تجربي درد به وسيله خط كش درد ، عملكرد زانو به وسيله تست پله و شاخص والگوس دايناميك زانو به وسيله اسكوات تك پا اندازه گيري شد(پيش آزمون). سپس فقط گروه تجربي تمرينات حسي حركتي را به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه مجموعا 36 جلسه و هر جلسه به مدت 1 ساعت انجام دادندو در طي اين مدت گروه كنترل تنها به فعاليت هاي روزمره خود ادامه دادند . پس از پايان دوره ي تمرينات به همان شكلي كه از آنان(گروه تجربي و گروه كنترل) پيش آزمون به عمل آمده بود ، با همان كيفيت، مجددا فاكتورهاي مورد نظر ارزيابي شدند(پس آزمون). يافته‌ها: نتايج آماري نشان داد كه در گروه تجربي ميزان درد ، عملكرد زانو بهبود معني داري را به لحاظ آماري داشته است و همچنين زاويه والگوس دايناميك زانو نيز تغيير معني داري را نشان داد( P≤0/05) نتيجه گيري: در يك نتبجه گيري كلي مي توان بيان داشت استفاده از تمرينات حسي حركتي توانسته است ميزان درد را در افراد مبتلا به سندروم درد كشككي راني كاهش دهد و علاوه بر اينها عملكرد زانو و زاويه والگوس دايناميك زانو نيز تغييرات معني داري را در جهت بهبود نشان دادند.