گرايش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشكلاتشان

زمينه و هدف: بالارفتن سن، بيمارى نيست، بلكه يك پديده حياتى است كه همگان را شامل مى شود. در حقيقت يك مسير طبيعى است كه در آن تغييرات فيزيولوژيكى و روانى در بدن رخ مى دهند. گرچه پيرى يك بيمارى نيست، ولى كيفيت كامل فعاليت جسمى و ذهنى را محدود كرده و برفعاليت جسمى، روانى، فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى فرد تأثير مى گذارد. درباره مكانيسم پيرى تئورى هاى متفاوتى وجود دارد كه گاه با هم متناقض اند. يكي از چالش هاي مربوط به افراد سالمند نوع و محل مراقبت از آنهاست لذا مطالعه ي حاضر با هدف مروري بر گرايش قشر سالمند به خانه ي سالمندان صورت گرفت. روش بررسي: مطالعه ي حاضر از نوع مرور كتابخانه اي مي باشد. يافته ها: از جمله عوامل مثبت در گرايش به خانه ي سالمندان عبارتند از: دريافت مراقبتهاي بيشتر، مشكلات خانوادگى و مشكلات مالى، علاوه بر آن افزايش اميد به زندگى و كاهش افسردگي در ميان سالمنداني كه در منزل تحت مراقبت قرار ميگيرند منجر به كاهش گرايش به خانه ي سالمندان مي شود. نتيجه گيري: از آنجايي كه مهمترين خطرى كه در كمين سالمندان نشسته انزوا و دورى از فعاليت هاى اجتماعى است توجه به سبكهاي مراقبتي در اين قشر آسيب پذير يكي از اركان اصلي براي ارتقاي سطح سلامت جامعه محسوب مي شود. مطالعات بيشتري براي بررسي راهكارهاي مناسب در مراقبت از سالمندان مورد نياز است.