نقش ادراك بيماري و ذهن آگاهي در پيش بيني آشفتگي روانشناختي در مبتلايان به درد مزمن

زمينه و هدف: درد مزمن از رايج‌‏ترين مشكلاتي است كه مردم را به جست‏وجوي مراقبت پزشكي ترغيب مي‏كند و با پيامدهاي بهداشتي، اقتصادي و اجتماعي متعددي همراه است. از اين‏رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ادراك بيماري و ذهن آگاهي در پيش‏بيني آشفتگي روانشناختي مبتلايان به درد مزمن انجام شد. روش بررسي: روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مبتلايان به درد مزمن مراجعه ‏كننده به مراكز درماني شهر كرج در سال 1402 بود، كه با روش نمونه‏ گيري در دسترس تعداد 150 نفر انتخاب و به ابزارهاي پژوهش شامل پرسش‏نامه افسردگي، اضطراب، استرس (لوي‏باند و لوي‏باند، 1995)، پرسش‏نامه ادراك بيماري (ماسموريس و همكاران، 2002) و پرسش‏نامه مهارت ذهن آگاهي (براون و ريان، 2003) پاسخ دادند. براي تحليل داده‌‏ها علاوه بر با روش‏ هاي آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه خطي با SPSS نسخه 26 استفاده شد. يافته‌‏ها: نتايج نشان داد به‌‏ترتيب بين نمره كل ادراك از بيماري و ابعاد آن بجز برآيند بيماري، كنترل شخصي و انسجام بيماري با آشفتگي روانشناختي همبستگي منفي و معنادار و بين نمره كل ذهن آگاهي و ابعاد آن با آشفتگي روان شناختي همبستگي مثبت و معناداري در سطح 0/05 وجود دارد. همچنين، تحليل رگرسيون دو متغير پيش بين با هم توان به‏‌ترتيب تبيين 39 درصد واريانس آشفتگي روانشناختي، 38 درصد واريانس آشفتگي روانشناختي و 33 درصد واريانس آشفتگي روانشناختي را در مبتلايان به درد مزمن داشته‌‏اند. نتيجه‏‌گيري: نتايج اين پژوهش از نقش ادراك بيماري و مهارت ذهن آگاهي در پيش بيني آشفتگي روانشناختي در مبتلايان به درد مزمن حمايت مي‏كند. لذا با توجه به سطوح بالاتر آسيب‏ها و آشفتگي‏هاي روانشناختي در مبتلايان به درد مزمن شناسايي عوامل زمينه‏اي و سبب‏ساز در حفظ و ارتقاي وضعيت سلامت روانشناختي در اين گروه از بيماران حائز اهميت است.