سواد سلامت: ابزاري نو جهت افزايش كيفيت سلامت باروري وجنسي

زمينه و هدف: ﺳﺎزمان ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺳﻮاد ﺳﻼﻣﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از بزرگﺗﺮﻳﻦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪهﻫاي اﻣﺮ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ كه به نوبه ي خود مي تواند بر كميت و كيفيت سلامت باروري و جنسي تاثير بگذارد. لذا با توجه به اهميت اين موضوع وعدم مطالعات كافي در اين زمينه به دليل برخي محدوديت هاي فرهنگي و اجتماعي در ايران، اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط سواد سلامت با رضايت زناشويي و جنسي در زنان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه ازنوع توصيفي مقطعي – همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان سنين باروري مراجعه كننده به مراكز بهداشتي شيراز بوده كه در نهايت 380 زن واجد شرايط با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از سه پرسشنامه سنجش سواد سلامت جمعيت شهري ايران (هليا) ،پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ ، پرسشنامه رضايت جنسي هادسون استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss-21 انجام و از آمار توصيفي، آناليز واريانس يك طرفه و مدل رگرسيون لجستيك استفاده گرديد. يافته ها: در اين مطالعه، ميانگين نمره سواد سلامت افراد 64.34، ميانگين نمره رضايت جنسي 94.76 و ميانگين نمره رضايت زناشويي 142.84 محاسبه شد. همچنين رابطه سواد سلامت ، رضايت زناشويي و رضايت جنسي با استفاده از آزمون مجذور كاي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج Cramer’s V نشان داد كه قدرت ارتباط بين سواد سلامت و رضايت جنسي 0/1715 و بين رضايت زناشويي و رضايت جنسي 0/3838 است لذا اين روابط مي توانند متوسط تا ضعيف در نظر گرفته شوند. نتيجه گيري: بر اساس اين مطالعه ارتباط معني داري بين ميزان سواد سلامت با رضايت جنسي و زناشويي در زنان سنين باروري وجود دارد. لذا با توجه به اينكه امروزه ثابت شده است علت اصلي بسياري از اختلافات زوجين، عدم رضايت جنسي و زناشويي است، بايد توجه و برنامه ريزي ويژه اي در اين مقوله صورت پذيرد.