اثر كيفيت طراحي مسيرها و فضاهاي شهري در افزايش احساس امنيت جوانان(مطالعه موردي: پياده راه استاد شجريان)

The effect of the quality of the design of routes and urban spaces in increasing the sense of security of young people (Case study: Ostad Shajarian s footpath)

در اين مقاله به بررسي تأثير عوامل غيرطبيعي، نورپردازي و كيفيت طراحي مسير پياده راه شهري در افزايش حس امنيت جوانان نسبت به فضاهاي عمومي با نگاهي اختصاصي پرداخته گرديد و بر اين اساس و پيمايش ميداني صورت پذيرفته در يك جامعه آماري 346 نفر در پياده راه سلامت استاد شجريان شيراز و طرح سؤالاتي به اين مقوله پرداخته شد. نتايج بدست آمده بيانگر اين موضوع مي باشد كه از ديد كاربر نهايي تداخل حضور عناصر غير طبيعي مانند وسائط نقليه موتوري عامل اصلي عدم استقبال و دلزدگي و نقطه ضعف يك محيط تفريحي بوده ضمن اينكه نقطه قوت آن در فضاي طبيعي علي الخصوص فضاي سبز آن دانسته شده كه اين خصيصه عامل مهم جذب افراد ساكن در كلانشهرها و در اين مورد به طور اختصاصي جوانان در استفاده از فضاهاي شهري مي باشد. باتوجه به نتايج، بيش از 36 درصد از جوانان اعلام نمودند كه به علت عدم احساس امنيت در مكان هاي عمومي در شب، از اين مكان استفاده نمي نمايند. از بررسي ارتباط ويژگي هاي شخصي پاسخگويان (نمودارهاي 1 تا 6) مشخص گرديد كه افزايش احساس امنيت جوانان در فضاي شهري از عواملي مانند سن، سطح تحصيلات و وضعيت اشتغال متأثر نمي باشد و در نقطه مقابل آن، تداخل عوامل غيرطبيعي، نور و كيفيت اجراي مبلمان شهري مهمترين عامل در القاي حس امنيت جوانان در فضاهاي شهري مي باشد.