بررسي تطبيقي تيمچه ها و بازارهاي سنتي ازمنظر شاخص هاي پايداري اقتصادي نمونه موردي( بازار وكيل شيراز_بازار قيصريه اصفهان)و(تيمچه مظفريه تبريز_تيمچه ملك اصفهان)

A comparative study of timchehs and traditional markets from the point of view of economic sustainability indicators, a case study (Shiraz Vakil Bazaar - Qaisarieh Bazaar, Isfahan) and (Mozaffarieh Timcheh, Tabriz - Malek Timcheh, Isfahan)

تيمچه ها و بازارهاي ايراني به عنوان فضاي سرپوشيده و مناسب عرضه كالاهاي گران بها بصورت يك شاهكار نغز و هنرمندانه خودنمايي ميكنند.باتوجه به وابستگي هاي غير قابل انكار با كالبد بازار و اقتصاد آن و رونق كم وبيش بازارهاي ايراني انتظار حضور مستمر اين عناصر تجاري در معماري بازار به نظر ميرسد.ميتوان فهميد كه تيمچه ها وبازارها در دوره متماري تغييراتي را شامل ميشوند. هدف از اين تحقيق شناخت نقش پايداري اقتصادي درشكل گيري تيمچه ها وبازارهاي ايراني وطراحي بروز و هوشمندانه براي بهتر شدن رونق و توسعه بازار است.نتايج اين بررسي نشان ميدهد شاخص هاي پايداري اقتصادي كه ميتوان در (طراحي سرا)استفاده شود شامل:استفاده از مصالح بوم آور،الگوپذيري از معماري سنتي،ايجادفضايي براي افزايش اشتغالزايي و...بابهره گيري ازاين مولفه ها در(طراحي سرا)ميتوان به پايداري اقتصادي مجموعه و جلوگيري از تبديل سرا به فضاي مخروبه در طول زمان دست يافت.روش تحقيق بصورت مطالعه كاربردي نمونه موردي ميباشد به همين منظور دو تيمچه(مظفريه تبريز-ملك اصفهان) و دو بازار (وكيل شيراز-قيصريه اصفهان) انتخاب و تحليل شده اند.