تحليل و بررسي مادي هاي شهر اصفهان به مثابه بستري براي آموزش معماري منظر

The analysis of Madies in Esfahan city as a place for teaching landscape architecture

نقش و جايگاه منظر در آموزش كاربران و معماران منظر در محيط هاي دانشگاهي كم رنگ شده است و به دنبال آموزش منظر در محيط هاي بسته آموزشي مي باشند. تاثيرات حضور در محيط هاي طبيعي و منظر ناديده گرفته مي شود. تمركز حضور در منظر و طبيعت باعث انجام واكنش هاي در ميان كاربران به صورت ارادي و غير ارادي ميشود كه باعث افزايش حس رضايت ،اعتماد به نفس و تمركز ذهني ميشود . مادي هاي شهر اصفهان با گسترش در داخل شهر اصفهان و پخش آب رودخانه زاينده رود از عناصر تاثير گزار در شكلگيري شهر اصفهان مي باشند كه در طي ساليان اخير در حال تخريب مي باشند. به دنبال احياي مادي هاي شهر اصفهان و همچنين گشترش آموزش در فضاهاي بسته، استفاده از مادي هاي شهر اصفهان به عنوان عناصر منظرين براي آموزش معماران منظر در محيط مهم است. اين پژوهش، در پي پاسخ به سؤال نحوه اثر گزاري محيط هاي طبيعي و عناصر منظرين شهر اصفهان به خصوص مادي هاي اصفهان در امر آموزش و استفاده از آنها به عنوان يك بستر آموزشي در ارتقا فراگيران در جنبه هاي علمي ،فرهنگي ،اجتماعي و ... است . در اين مقاله از روش تحقيق توصيفي تحليلي استفاده اشت كه با استفاد از منابع كتابخانه اي و ميداني به بسط مطالب پرداخته شده است . با توجه به بررسي هاي انجام شده مادي هاي شهر اصفهان با توجه به داشتن ويژگي هاي مختلف منظرين مي توانند به عنوان يك بستر آموزشي كامل مورد بهره برداري كابران و معماران منظر در جهت رشد آموزشي و افزايش كيفيت آموزش بهره جست .