تاثير مشخصه هاي كالبدي و فضايي در محيط‌هاي آموزشي بر اجتماع‌پذيري

The effect of physical and spatial characteristics in educational environments on sociability

پس از خانواده، محيط آموزشي، جامعه اي است كه به طور معمول فرد در سطوح مختلف از مدرسه تا دانشگاه به آن وارد مي شود كه ويژگي هاي متفاوتي از جنبه هاي گوناگون نسبت به خانواده دارا مي باشد. محيط هاي آموزشي را مي توان پلي دانست كه مي خواهد با دادن آموزش و مهارت به فرد، او را وارد جامعه بزرگتر كند. انسان به سبب ماهيت وجودي و برطرف كردن نيازهاي خود، به برقراري روابط و تعاملات اجتماعي با ديگران مي پردازد. به اين منظور كسب مهارت در ايجاد روابط اجتماعي با توجه به سن حضور افراد در محيط هاي آموزشي و اهميت آن در شكل دهي به شخصيت و آينده آن ها مي تواند مورد توجه فراوان باشد. در اين پژوهش با مطالعه نمونه هاي موردي، سعي در ارائه راهكاري كاربردي جهت سنجش پس از بهره برداري مولد از منظر اجتماع پذيري محيط دارد. بدين منظور با استفاده از نرم افزار UCL Depth map و روش هاي ميداني مناسب به استخراج داده ها و جمع آوري آن ها و شناسايي قابليت هاي بالقوه و بالفعل محيط مي پردازد. سپس با استفاده از نرم افزار SPPS با تحليل داده ها و استفاده از نمودارهاي مناسب، با جستجوي راهكارهايي ساده و كم هزينه جهت افزايش كيفيت و كارايي محيط و به كارگيري قابليت هاي معطل مانده در آن، به ارائه پيشنهادات پرداخته مي شود.