تاثير معماري فضاهاي آموزشي دانشگاهي بر رويكرد ارتقاي تحصيلي

The effect of the architecture of university educational spaces on the approach of educational improvement

با توجه به اهميت طراحي فضاهاي آموزشي با اصول و استانداردهاي بالاي كيفي و همچنين تاثير ويژگي هاي كالبدي محيط بركيفيت يادگيري دانشجويان، اين مقاله به دنبال بررسي نكاتي در رابطه با تاثير محيط بر روند آموزش مي باشد هدف از بررسي اين پژوهش گام نهادن به حوزه فضاهاي آموزشي و يادگيري براي بهتر بودن و نيز دعوت انسانها به اين فضاها براي جامعه متمدن و داراي علم مي باشد، چرا كه در ابتدا قبل از اين كه فرد وارد محيط شود به بدنه هاي معماري شده آن نگاه نموده و از طريق ديدن جذب كالبد مورد نظر ميشود در اين پژوهش پس از آشنايي با مباني معماري، فضاي آموزشي سعي شده است با رويكردي توصيفي تحليلي، در يك كليت منطقي و علت و معلولي در قالب درايند علمي پژوهش به بررسي و تحليل تاثيرعوامل محيطي در معماري فضاهاي آموزشي پرداخته شود و در نهايت تحليل و نتيجه گيري از پژوهش به جهت ارتقاء كمي و كيفي معماري فضاهاي آموزشي به واسطه تاثيرات عوامل محيطي مانند رنگ و نور و... مطرح گردد. در نتيجه با برنامه ريزي معماري دقيق و جامع در نظر گرفتن تمام عوامل موثر در جهت ارتقاي تحصيلي در دانشگاه ها ميخواهيم به يك الگوي مطلوب براي طراحي اين گونه فضاها برسيم.