جو يادگيري معماري در بستر خانه‌هاي تاريخي

Architectural Learning Atmosphere in the Context of Historical Houses

استفاده مجدد از خانه‌هاي تاريخي با عملكردهاي فرهنگي به عنوان يكي از روش‌هاي حفاظت از آثار تاريخي ارزشمند مطرح است كه كاركردي تحت عنوان مدارس معماري يكي از آن‌هاست. از طرفي محيط‌هاي آموزشي خود بخشي از تجربه آموزشي معماري هستند و بر جو يادگيري معماري موثر هستند. مفهوم جو يادگيري بر اين اساس استوار است كه محيط آموزشي افراد كاربر خود را به وسيله‌ي ابعاد مختلف مكان در حالت رفتاري بخصوصي نگه مي‌دارد و به بروز رفتارهاي آموزشي مثبت تشويق مي‌كند. از اينرو شايسته است كه بر نقش و ابعاد مختلف و تاثيرگذار حضور و تحصيل در بستر خانه‌هاي تاريخي بر جو يادگيري معماري پرداخته شود. بر اين مبنا با مطالعه‌اي بر پيشينه و مباني نظري تحقيق مشخص شد سه بعد ادراكي كالبدي، اجتماعي و معنايي از جو آموزشي معماري در بستر خانه‌هاي تاريخي قابل تعريف است. از بعد كالبدي، تغيير كاربري ابنيه تاريخي به فضاي آموزشي معماري با ارايه‌ي فضاهاي بصري زيبا و سبز، تجربه‌ي زيست در خانه‌هاي تاريخي براي دانشجويان معماري را رقم مي‌زند و زمينه بروز تعاملات اجتماعي دانشجويان معماري با يكديگر يا گروه‌هاي ديگر را فراهم مي‌آورد. از بعد معنايي نيز، ايجاد حس صميميت با فضاي آموزشي، احساس تعلق خاطر و آرامش به مكان آموزشي از اساسي‌ترين تاثيرات تحصيل معماري در بستر خانه‌هاي تاريخي بر جو يادگيري معماري است.