بازخواني آموزه اعتدال با الهام از كتاب شريف نهج البلاغه

دين مبين اسلام، دين اعتدال است و آموزه هاي آن مملو از تأكيد بر اعتدال است. پيامبر خدا كه شريعت الهي را طرحي براي تكامل مادي و معنوي معرفي كرد، بر جامعيت و كمال آن در تأمين مصالح فردي و اجتماعي تأكيد كرد. آنان افراط گرايي و يك جانبه گرايي را بزرگترين خطر ملت و خلقت مي دانستند و در طول زندگي پربار خود بارها بر حقيقت تأكيد كرده اند. كمال انسان در تعادل اوست. فردي با استعدادهاي گوناگون زماني انسان كاملي است كه تمام استعدادهاي خود را به طور متعادل و شكوفا كند. ساختار دين و سيره اولياي الهي در همه ابعاد فردي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي مبتني بر اعتدال است كه اصل اساسي در همه ابعاد دين است. نوع پژوهش حاضر كتابخانه اي است كه از روش تحليلي و توصيفي استفاده مي كند. در اين پژوهش به اعتدال در انديشه هاي امام علي (ع) برمبناي نهج البلاغه پرداخته شده است.