فرآيند صحيح تصميم سازي اقتصادي با رويكرد نهج‌البلاغه

موضوع فعاليت اقتصادي و نقش آن در جامعه از نظر نهج البلاغه در اين مقال مورد كنكاش مي‌باشد. از جمله اصول جهان بيني اسلام اين است كه هيچگونه ثنويتي درهستي نيست؛ آفرينش از نظر بينش توحيدي اسلام به دو بخش ((بايد)) و ((نبايد)) تقسيم نمي‌ شود. يعني چنين نيست كه برخي موجودات خير و زيبا هستند و مي‌ بايست آفريده شوند ولي برخي ديگر شر و نازيبا هستند و نمي‌ بايست آفريده شوند و آفريده شدند، در جهان بيني اسلامي‌ اين چنين منطقي كفر و منافي با اصل توحيد است پس ذَم دنيا متوجه چيست؟ معمولاً مي‌گويند آنچه از نظر اسلام مَذموم و مطرود است علاقه به دنيا است، اين سخن هم درست است هم نا درست، اگر مقصود از علاقه صرف ارتباط عاطفي است نمي‌ تواند سخن درستي باشد، چون انسان در نظام كلي خلقت همواره با يك سلسه علايق و عواطف و تمايلات آفريده مي‌شود و اين تمايلات بخشي از سرشت او است، او خودش اين ها را كسب نكرده است و به علاوه اين علايق زايد و بي جا نيستند. همانطور كه در بدن انسان هيچ عضو زائدي وجود ندارد حتي يك مويرگ اضافي در كار نيست تمام تمايلات و سرشت بشر متوجه هدف ها و غاياتي حكيمانه است.” هدف اين است بانگرش فوق الذكر يك پشتوانه فكري نيرومند در مقابل آفت هاي فعاليت اقتصادي بدست آوريم . روش تحقيق در اين مَقال ناشي از ثبت تجربيات تعدادي از فعالين اقتصادي و الهام از سخنان حكيمانه حضرت علي (ع ) طي سي سال فعاليت تجاري - توليدي مي‌ باشد . مُخَلص كلام، فعال اقتصادي پس از كسب پشتوانه فكري لازم و يادآوري مستدام آن از منظر نهج البلاغه؛ مجهز به يك سيستم خود ايمني در مقابل آفت هاي دوران معاصر كه ناشي از فعاليت اقتصادي است مي‌‌گردد.