اهميت و جايگاه جهاد تبيين در سيره امام علي(ع) از منظر نهج البلاغه

تبيين يكي از مهمترين مسائلي است كه در سيره اهل بيت(ع) مي باشد. كتاب نهج البلاغه به عنوان بخشي از اين سنت به جاي مانده از امام(ع) مي توان با نگاه تبييني به آن نگريست. امام(ع) در قالب خطبه ها، نامه ها و حكمت ها به تبيين پرداخته است. رويكردهاي تبييني امام بر روش هايي مثل روش استدلالي، مقايسه اي، پرسش و پاسخ و تذكر و... مورد استفاده همگان قرار گرفته است. تبيين و بصيرت افزايي و معرفت به مخاطب، الگوي طراحي شده امام در نهج البلاغه مي باشد. عنصر تبيين گري، اصلي ترين رسالت اميرالمؤمنين(ع) در طول حيات پربركتشان بود، يقيناً اگر امام(ع) با زبان «تبيين»، واقعيات و روايت هاي درست از صحنه را به مردمان هشدار نمي دادند، بسياري از فتنه ها خنثي نمي شد و اكنون چيزي از اسلام باقي نمي ماند. مقاله پيش رو با استفاده از روش كتابخانه اي و مراجعه به كتب شرح و تفسير نهج البلاغه و مقالات جمع آوري شده است. نوشتار پيش رو درصدد است تا با گذري بر سيره حضرت امير(ع) سرمشقي براي اهميت و جايگاه «جهاد تبيين» ارائه دهد چرا كه حضرت علي (ع)با رويكرد تبيني به تعليم و تربيت مخاطبان و عوام وخواص از مردم پرداخته اند، چيزي كه نياز ضروري جامعه از گذشته بوده و اكنون بيش از پيش با آن نيازمند است.