بررسي اصول و آثار نظم سازماني از منظرگاه نهج البلاغه

نظم سازماني مجموعه قواعد و قوانيني است كه جهت بهبود و سازمان‌دهي عملكرد سازمان در آن اعمال مي‌شود. در واقع، اين نظم سازماني ضابطه‌مند شدن روابط ميان اعضاي سازماني را براي رسيدن به وضعيت مطلوب در پي دارد. حضرت علي (ع) به عنوان يك رهبر و مدير الهي همواره جهت پيشرفت انسان در زمينه‌هاي مادي و معنوي تلاش كرده‌است تا بتواند او را به سعادت، آسايش و آرامش برساند، يكي از ابزارهاي نيل به اين اهداف رعايت نظم سازماني و به تعبيري انضباط‌كاري است. اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي و ابزار كتابخانه‌اي با هدف بررسي نظريه‌هاي حضرت علي(ع) پيرامون اصول و آثار نظم سازماني در نهج‌البلاغه نگارش يافته است. بنابراين اين نگاشته از دو جهت به ايده‌هاي حضرت پيرامون نظم توجه داشته است 1. بررسي آثار نظم سازماني، 2. بررسي اصول نظم سازماني. سرانجام به نتايج ذيل رسيده‌است، اولاً پياده‌سازي نظم باعث به‌دست آمدن يك سري آثار مطلوب در سازمان شده‌است، از آن جمله؛ برنامه‌ريزي، سامان‌دهي، عدم شتابزدگي، رعيت حقوق ديگران و... است. ثانياً در صورت بروز بي نظمي، سازمان دچار عدم رعايت قوانين، عدم تمركز در محيط كاري، بروز رفتارهاي نامناسب در سازمان و...گرديده‌است. ثالثاً براي تشكيل يك سازمان موفق حضرت علي(ع) اصولي را معرفي كرده كه رعايت آن‌ها، سازمان را به اهداف مطلوب خود رسانده و از بي نظمي و فروپاشي مي‌رهاند. مثلاً رعايت سلسله مراتب، تشكيل سيستم تشويق و تنبيه، تشكيل كميته انضباطي، رعايت انصاف در سازمان و.. بوده است.