تاثير فرهنگ اشتغال و توليد ثروت در تعالي جامعه از منظر نهج البلاغه

توسعه و تعالي هر كشوري، به ميزان كار و تلاش مفيد آن جامعه وابسته است. همچنين زندگي سعادتمندانه انسان در سايه كار و تلاش شكل مي گيرد و يكي از رموز بقاي انسان و جوامع بشري كار و تلاش مداوم و سازنده است. براي حركت شتابنده به سمت شكوفايي اقتصادي، حمايت و نهادينه سازي فرهنگ كار مورد نياز است. لذا وضعيت فرهنگ كار بايستي متحول گردد و نگاه مثبت به كار بوجود آيد. بدين جهت ضرورت دارد كه رهنمودها و آموزه-هاي پيشوايان دين در اين زمينه تدوين و ارائه گردد. ديدگاه هاي گوناگوني به شغل و كار وجود دارد. در اين پژوهش ديدگاه امام علي عليه السلام درباره كار و توليد ثروت و تاثير آن بر تعالي جامعه به شيوه توصيفي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه از ديدگاه آن حضرت، هدف نهايي از اشتغال و توليد ثروت رضايت الهي و رفع نيازهاي ضروري و اساسي جامعه مي باشد و برخورداري از سود عادلانه در مرحله بعدي اهميت است. از نظر امام علي (ع) رويكرد مثبت به دارايي و ثروت آثاري چون حفظ حرمت و آبرو، اندوخته آخرت، اداي حقوق اجتماعي، سودرساني به جامعه و آرامش خانواده دارد، و رويكرد منفي به آن باعث آشفتگي عقل، سستي دين و تباهي ايمان، نااميدي و بحران هاي اجتماعي مي شود. نتايج نشان مي دهد، رخوت و كم كاري، غرور و خودبيني و برداشت نادرست از توكل از جمله موانع فرهنگي كار و توليد مي باشند. ضروري است مسئولان فرهنگي رسانه هاي گروهي و مراكز آموزشي در تقويت انگيزه و مسئوليت پذيري و تعهد ملي در جامعه بكوشند؛ زيرا ميان تعهد ملي و كار متراكم و جهادگونه رابطه معناداري وجود دارد.