بررسي فرهنگ كار از منظر امام علي (ع) در نهج البلاغه

هر جامعه اي براي ادامه حيات و بقا نيازمند كار و فعاليت مردم و مسئولان است. از قديم الايام نياز به كار وجود داشته و هر روز كه مي گذرد بر اهميت آن افزوده مي شود. كار سرمايه و ذخيره ملي است و مي تواند به توسعه تمدن كمك كند. علي (ع) در گنجينه گرانبهاي خود (نهج البلاغه) اصول و معيارهاي كار و تلاش را بيان كرده است. او همواره در جهت نشاط و آباداني جامعه تلاش و كوشش مي كرد و در دوران خلافت خود از اين امر مهم غافل نبود. مقاله حاضر با توجه به اطلاعات كتاب هاي موجود به ويژه نهج البلاغه، به صورت توصيفي براي ارائه جايگاه فرهنگ كار و ابعاد مختلف آن بر اساس ديدگاه حضرت علي (ع) و معارف موجود در نهج البلاغه است. اين مقاله مي تواند مطالب راهبردي را براي ايجاد كار سالم و مفيد در راستاي پيشرفت جوامع كنوني جهان عرضه كند. آنچه در اين گنجينه شگفت يافت مي شود نشان مي دهد كه كار از جايگاه والايي برخوردار است و در تداوم، بقا و تعادل جامعه و پويايي، شكوفايي و پيشرفت جوامع جهاني نقش مؤثري دارد.