گمانه زني به منظور تعيين عرصه و پيشنهاد حريم تپه ي حاج عيسي سلطانپور، ايذه، خوزستان

محوطه‌هاي باستاني، تپه‌ها، كل‌وارها، گورستان‌ها و مانند آن به سبب داشتن اطلاعات بسيار مهم، هميشه و در همه حال مورد توجه‌ي باستان شناسان، مورخين و ساير رشته‌هاي مرتبط بوده است. حفظ و نگهداري اين يادمان‌هاي تاريخي، بسيار مهم و از مهم‌ترين واجبات و وظايف وزارت ميراث ‌فرهنگي، گردشگري و صنايع ‌دستي است به‌ويژه آن دسته از آثار كه در بافت و حريم شهر قرار دارند. شهرستان ايذه از جمله مكان‌هاي بسيار غني از آثار تاريخي است كه در جاي‌جاي آن يادمان‌هاي باستاني آشكار و نهان بسياري در دل خود دارد. برخي از اين يادمان‌ها در گونه‌ي خود بسيار بي‌نظير يا كم‌نظير هستند. يادمان‌هاي بسياري نيز در حريم شهر يا در بافت داخلي خود شهر قرار دارند كه گذر زمان، رشد و توسعه ي شهري آن‌ها را با خطرات بسياري روبرو مي‌نمايد. نخستين گام حفظ اين آثار جدا از ثبت در سياهه‌ي آثار ملي، مشخص نمودن عرصه و حريم آن‌ها است. تپه‌ي موسوم به حاج عيسي سلطانپور كه در حاشيه‌ي شهر ايذه قرار داشته و به‌مرور با توسعه ي شهري روبرو شده است از جمله‌ي اين آثار است كه با خطر حذف و رفتن به زير بافت شهري همچون ساير محوطه‌هايي چون خرابه‌هاي يك شهر موسوم به ايزاج و ساير تپه‌هايي است كه نشاني از آن‌ها جز برجستگي‌هاي زير آسفالت خيابان‌ها و ساختمان‌ها وجود ندارد. پيشينه‌ي بررسي اين تپه تنها از سال 1375 تاكنون به‌مرور توسط جعفر مهركيان و اينجانب مورد بررسي هاي موردي قرار گرفته و همواره خطرات تهديدگر نيز به مقامات بالاتر گزارش مي‌شد. اين برنامه بر پايه‌ي مجوز شماره‌ي 40021973 مورخ 17/9/1400 رياست محترم پژوهشگاه ميراث ‌فرهنگي جناب آقاي دكتر مصيب اميري از تاريخ 25/9/1400 آغاز و تا تاريخ 15/10/1400 ادامه يافت.