گمانه زني به منظور تعيين عرصه و پيشنهاد حريم غار شوپري، رستمكلا، مازندران

نوار ساحلي شمالي ايران، حد فاصل درياي مازندران تا خط الرأس كوهستان البرز، قلمرو زيستي ويژه اي محسوب مي‌شود. سامانه‌ي زمين شناسي كارستي در اين منطقه زمينه ساز شكل گيري غار ها و پناهگاه هاي صخره اي فراواني شده است كه طي ادوار پيش‌ازتاريخ ذخيره گاه بقاياي فرهنگي حاصل از زيست انسان هستند. همچنين جنوب درياي مازندران گذرگاهي طبيعي است كه غرب آسيا را به آسياي مركزي و خاور دور مي رساند. دهه‌ها است اين گذرگاه طبيعي براي پژوهشگراني كه به دنبال حل مسائل مربوط به مسير هاي مهاجرت انسان ريخت ها و خروج از آفريقا و چگونگي پراكنش آن‌ها در سراسر دنيا هستند حائز اهميت است. امروزه پژوهش هاي باستان شناختي مشخص نموده است كه گونه هاي مختلف انساني از اين مسير به سمت نواحي شرقي تر گذر نموده اند (رمضان پور 1399الف). تاكنون اطلاعات ما از بقاياي انسان عصر پارينه سنگي منطقه‌ي جنوب شرق درياي مازندران، محدود به گمانه زني در محوطه‌ي تخت رستم (رمضان پور 1399ب) است. همچنين بررسي هاي باستان شناختي نيز به وجود محوطه‌هاي روباز كميشان (درويانكو و ديگران 1388)، محوطه‌ي كلت (رمضان‌پور و مراديان 1400)، محوطه‌ي خانسر 1 (رمضان پور و ديگران 1401)، محوطه‌ي خانسر 2 (رمضان پور و ديگران 1399) و پناهگاه صخره اي كياسر (قصيديان و ديگران 1399) از دوره‌ي پارينه سنگي اشاره دارد. غار شوپري در 10 كيلومتري جنوب شهر رستمكلا طي بازديد هاي ميداني نگارنده در سال 1399 مورد شناسايي قرار گرفت. به سبب وجود چند گودال حفاري غيرمجاز بقاياي فرهنگي رخنمون يافته در سطح احتمال وجود بقاياي حضور انسان در دوره‌ي پارينه سنگي را مطرح نمود. ازآنجايي‌كه غار شوپري نخستين محوطه‌ي غاري حوزه‌ي جنوب شرق درياي مازندران است كه احتمال دست يابي به بقاياي فرهنگي در آن وجود دارد، لذا برنامه اي بلندمدت براي پژوهش باستان شناسي پارينه سنگي در آن طراحي شد. گام نخست اين برنامه مستند سازي، نقشه برداري، تهيه‌ي پرونده ثبت اثر در فهرست ميراث فرهنگي كشور و تهيه‌ي ضوابط مصوب حفاظتي عرصه و حريم اين اثر است. به همين دليل برنامه‌ي گمانه زني به‌منظور تعيين عرصه و پيشنهاد حريم غار شوپري با مجوز پژوهشگاه ميراث فرهنگي به شماره‌ي 40010656 1400 از تاريخ 20/02/1400 لغايت 18/03/ 1400 انجام شد.