بررسي مديريت استعداد با رويكرد شناسايي و توانمندسازي كاركنان كليدي مطالعه موردي شركت بهرهبرداري و تعميراتي مپنا

عصر كنوني عصر رقابت همراه با سرعت در خلق نوآوري و بكارگيري دانش نوين به منظور بالا بردن ارزش نه تنها در داخل سازمان بلكه در تمام ابعاد مختلف و بيرون سازمان است كه اين مهم دست يافتني نيست مگر با داشتن مجموعه اي از استعدادهاي برتر در يك سازمان. مكنزي (1997) اعتقاد دارد در دنياي امروز جنگ بر سر استعدادهاست و سازمان‌ها با چالش‌هاي فراواني براي جذب استعدادهاي برتر مواجه‌اند و شركتي موفق است كه از فرايندها و سيستم‌هاي روزآمدتري براي شناسايي، توسعه و نگهداشت كاركنان كليدي و مستعد برخوردار باشد. در اين مطالعه موردي سعي برآن است ضمن اشاره به اهميت استراتژيك و مفاهيم مديريت استعداد در سازمان‌ها و نحوه استقرار اين فرآيند به ارائه نمونه‌اي از تجربيات شركت بهره برداري و تعميراتي مپنا در پياده سازي فرايند مديريت استعداد، به منظور شناخت، برنامه ريزي و توسعه استعدادها پرداخته شود. با توجه به فرهنگ و ساختار شركت پس از بررسي مدل‌هاي مختلف رايج در شناسايي و انتخاب كاركنان كليدي از مدل زوباف ( Zuboff 1998) استفاده شد كه تمركز اين مدل بر كاركناني است كه براي سازمان ارزش افزوده بالاتري خلق نموده و در صورت جدايي از سازمان، جايگزيني ايشان به سختي صورت مي‌گيرد. پس از شناسايي اين دسته از كاركنان برنامه‌ريزي و ايجاد زيرساخت‌هاي لازم در فرايند‌هايي چون آموزش و توسعه، انگيزش و جبران خدمات و نظام هاي رشد و ارتقاي آن‌ها به صورت ويژه در دستور كار قرار گرفت. داده‌هاي اين تحقيق، قبل و پس از اجرا با مدل ارزيابي بلوغ منابع انساني فيليپس تطبيق داده شد كه نتايج به دست آمده بيانگر افزايش سطح بلوغ فرايند مديريت استعداد در شركت مي‌باشد.