انگيزش در كاركنان با تاكيد بر تئوري‌هاي فرآيندي و ارزيابي شناختي

در جامعه‌ي مدرن امروزي، براي آنكه كاركنان توانمند در سازمان‌ها بتوانند حداكثر كارايي را داشته باشند لازم است نگرش مثبتي به شغل خود داشته باشند. نگرش شغلي داراي دو مؤلفه اساسي رضايتمندي و تعهد سازماني است. يعني براي آنكه كاركنان بتوانند نگرش مثبتي نسبت به شغل خود داشته باشند بايد از يك طرف از شغل خود رضايت داشته و از طرف ديگر به سازمان خود احساس وفاداري و تعهد داشته باشند. براي ايجاد نگرش مثبت در ميان كاركنان بايد به چند مؤلفه دقت كرد. يكي مؤلفه‌هاي اثرگذار بر ايجاد نگرش مثبت نسبت به شغل و ديگري تناسب فرد و سازمان است. از جمله چالش هايي كه هر مدير معمولا با آن مواجه مي شود، اين است كه چرا و چگونه كاركنان كار مي‌كنند و رفتار ويژه هر فرد ضمن كار چگونه است چرا افراد در رابطه با كاري كه قبلا نسبت به آن شوق و علاقه داشتند بي تفاوت مي‌شوند؟ آيا در كنار توانايي‌ها و مهارت‌هاي فني كه اشخاص براي انجام بهتر كارها بايد داشته باشند، خصوصيات شخصيتي خاصي نيز بر عملكرد شغلي آنها تاثير مي گذارد ؟ آيا كساني كه باعث رشد و شكوفايي حيرت‌آور در كار و جامعه مي‌گردند، ويژگيهاي شخصيتي متفاوتي دارند؟ پاسخ به همه اين سوالات به عاملي به نام انگيزه در افراد اشاره دارد كه يكي از بزرگترين چالش‌ها براي مديران امروز محسوب مي‌شود و از طرفي هم هيچ فرضيه يا روش واحدي براي بر انگيختن افراد وجود ندارد. انگيزه‌ي كاري يكي از موضوعاتي است كه بيشترين مطالعه درباره آن صورت گرفته است و در ادبيات مديريت بسيار يافت مي‌شود. اين واقعيت كه انگيزه بسيار مورد توجه قرار گرفته است ناشي از نقش كليدي اين عنصر در موفقيت يك سازمان يا يك مجموعه است. اين اهميت همچنين نشان‌دهنده‌ي نبود توافق جمعي و نظر عمومي واحد درباره‌ي نكاتي است كه مي‌تواند در افراد انگيزه ايجاد كند.