بررسي رضايت شغلي و عوامل موثر بر آن در سازمان عمران شهرداري مشهد

سازمان عمران شهرداري مشهد به عنوان نهادي كه فعاليت هايش مي تواند زمينه رشد و توسعه شهري را رقم بزند، مستلزم تلاش بي وقفه كاركنان ان است، پس بررسي ميزان رضايت شغلي انان ضروري است. هدف اين تحقيق سنجش رضايت شغلي و عوامل موثر بر آن در سازمان عمران شهرداري مشهد است و سوال اصلي تحقيق، ميزان رضايت شغلي و عوامل موثر بر رضايت شغلي انان است. روش تحقيق پژوهش حاضر، روش كمي و پيمايشي است. روش گرداوري داده، پرسشنامه است. از پرسشنامه استاندارد رضايت شغلي مينه سوتا، بري فيل و ورث به صورت تلفيقي استفاده شده است. جامعه اماري، كليه افراد مشغول به كار در سازمان عمران شهرداري مشهد، كه تعداد انها برابر 1000 نفر است، بوده است. حجم نمونه 176 نفر براورد شده است. نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه بين امنيت شغلي و رضايت شغلي، ارتباط با مافوق و ارتباط با همكاران و رضايت شغلي، تسهيلات و امكانات رفاهي و رضايت شغلي، مشاركت در تصميم گيري ها بر رضايت شغلي، امكان ارتقاي شغلي بر رضايت شغلي و بين ميزان دريافتي و رضايت شغلي رابطه وجود دارد. اما بين نوع استخدام و رضايت شغلي، رابطه معناداري مشاهده نشد و فرضيه ي سابقه كار بر رضايت شغلي تاثيرگذار است، به صورت معكوس معنادار شد. يعني هرچه سابقه كار افزايش پيدا كند، رضايت شغلي كاهش پيدا مي كند.