رابطه بين اِدراك سياست سازماني و رفتار شهروندي سازماني با ميانجي گري رفتار اخلاقي در بين كاركنان شهرداري كرج

مديران در سازمان‌ها تمايل به ايجاد رفتارهايي در كاركنان دارند تا بتوانند بيش از آنچه وظايف كاركنان در شرح شغل است، نقش‌هايي فراتر عهده‌دار شوند. در واقع مديران براي ايجاد و بسط اين رفتارها در كاركنان كه رفتار شهورندي سازماني خوانده مي‌شود نياز به شناسايي و درك مجموعه عوامل تاثيرگذار بر اين رفتارها دارند. بر همين اساس در اين مطالعه به بررسي رابطه بين ادراك سياست سازماني و رفتار شهروندي سازماني با ميانجيگري رفتار اخلاقي در بين كاركنان شهرداري كرج پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات كاربردي است كه به لحاظ ماهيت يك تحقيق توصيفي همبستگي محسوب مي‌شود. جامعه آماري مطالعه حاضر مديران، كارشناسان و كاركنان سازمان شهرداري كرج به تعداد 1100 نفر بوده‌اند و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 285 نفر تعيين گرديد. جهت گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌اي استاندارد تدوين شد، روايي و پايايي آن با ابزارهاي مناسب سنجيده شد و با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده در ميان نمونه آماري توزيع گرديد. در نهايت داده‌هاي گردآوري شده با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و رگرسيون سلسله‌مراتبي و با كمك نرم‌افزار AMOS تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌هاي تحقيق حاكي از اين بود كه ادراك سياست سازماني تاثير مستقيم، منفي و معناداري بر رفتار اخلاقي دارد و رفتار اخلاقي نيز تاثير مثبت و معناداري بر رفتار شهروندي سازماني دارد. همچنين رفتار اخلاقي ميانجيگر تاثير ادراك سياست سازماني بر رفتار شهروندي سازماني است. از طرفي مشخص شد كه وضعيت دروني بودن درك‌شده تعديلگر معنادار تاثير ادارك سياست سازماني بر رفتار اخلاقي است و منجر به كاهش تاثيرات منفي سياست سازماني درك‌شده بر رفتار اخلاقي مي‌شود.