شناسايي و اولويت بندي بحران هاي مديريتي در سازمان آتش نشاني و خدمات ايمني (مورد مطالعه شهر كرج)

در اين پژوهش به بررسي شناسايي و اولويت بندي بحران هاي مديريتي در سازمان آتش نشاني و خدمات ايمني پرداخته شده است. اين تحقيق به لحاظ نحوه گردآوري داده ها از نوع تحقيقات توصيفي ـ اكتشافي از نوع مطالعه موردي محسوب مي شود و به لحاظ هدف از نوع تحقيقات كاربردي به شمار مي رود. جامعه آماري اين پژوهش كليه خبرگان و كارشناسان سازمان آتش نشاني و خدمات ايمني شهر كرج در سال 1400 است. در اين پژوهش به روش نمونه گيري هدفمند30 نفر از خبرگان اين حوزه در شهر كرج به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش‌هايي كه در اين تحقيق براي گردآوري داده ها به كارگرفته شده است، روش‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني مي‌باشد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي تخصصي پژوهش و الويت بندي شاخص ها از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره مانند AHP و روش دلفي استفاده شد. نتايج نشان داد براساس اولويت بدست آمده از جنبه هاي ساختاري رهبري ضعيف (انتخاب سبك رهبري نامناسب) با وزن نسبي 297/0 مهم ترين حوزه در مولفه هاي جنبه ساختاري مي باشد. براساس اولويت بدست آمده از جنبه هاي انساني عدم انگيزه كافي در كاركنان براي يادگيري مديريت بحران با وزن 369/0 در رتبه 1 قرار گرفت. براساس اولويت بدست آمده از جنبه هاي فني كمبود سامانه هاي تشخيص و هشدار با وزن 218/0در رتبه 1 قرار گرفت.