تبيين تاثير سرمايه ساختاري و رابطه اي بر عملكرد نوآورانه با نقش ميانجي سرمايه تجديد و نقش متغيرهاي كنترل (اندازه، صنعت، سرمايه انساني)

پژوهش حاضر با هدف تبيين تاثير سرمايه ساختاري و رابطه اي بر عملكرد نوآورانه با نقش ميانجي سرمايه تجديد و نقش متغيرهاي كنترل (اندازه، صنعت، سرمايه انساني) انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق، كليه شركت هاي صنايع مختلف در نمايشگاه صنعت تهران در سال 1398 بوده است كه تعداد 750 شركت برآورد شد. حجم نمونه آماري از طريق جدول كرجسي مورگان محاسبه گرديد كه برابر 256 شركت بود كه از روش نمونه گيري تصادفي ساده براي انتخاب شركت ها استفاده شد. همچنين در اين پژوهش با توجه به مبحث مورد مطالعه و روش تحقيق كه توصيفي از نوع پيمايشي است، از پرسشنامه به عنوان ابزار پژوهش استفاده گرديده است كه شامل پرسشنامه اي بر اساس مدل البردين و همكاران (2018) مي باشد. براي آزمون فرضيه ها از آزمون t، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. در اين پژوهش جهت تعيين روايي پرسشنامه از شيوه روايي صوري و محتوايي استفاده نموده ايم. نرم افزارهاي تجزيه و تحليل داده ها در اين تحقيق SPSS و Smart- PLS مي باشند. نتايج اين داده ها نشان داد سرمايه ساختاري بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه رابطه اي خارجي بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه رابطه اي داخلي با نقش ميانجي سرمايه تجديد بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه رابطه اي خارجي با نقش ميانجي سرمايه تجديد بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه ساختاري با نقش متغيرهاي كنترل (صنعت، سرمايه انساني) بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه رابطه اي داخلي با نقش هيچ كدام از متغيرهاي كنترل (اندازه، صنعت، سرمايه انساني) بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد. سرمايه رابطه اي خارجي با نقش تنها متغير كنترل سرمايه انساني بر عملكرد نوآورانه تاثير دارد.