نقش مديريت دانش در انجام بهينه فرآيندهاي برنامه ريزي شده ريسك سازماني

يكي از مراحل اصلي ترسيم وضعيت فعلي يك كسب و كار يا سازمان رسمي انجام فرآيندهاي مديريت ريسك است كه با انجام شناسايي و وضعيت خودريسك شروع مي شود كه آيا ريسك ها در كدام وضعيت فعال،نيمه فعال يا بالقوه مي باشند؟ سپس درصورت وجود احتمال رخ دادن و محاسبه شدت آنان وارد فاز تحليل و ارزيابي ريسك و مخاطرات پيش روي كسب و كار مي شود تا بتوان شناخت كافي و همه جانبه از وضعيت پيراموني حاصل كرد تا با يك برنامه ريزي دقيق و جامع واكنش مناسبي به ريسك هاي موجود داد.از آنجائيكه براي كاهش و تدريجا براي از بين بردن آن نياز به برنامه اقدام و عمل است. لذا در فاز بعدي اقدامات اجرايي و پشتيباني انجام مي شود تا واكنشي مناسب به هر رسيك شناسايي شده باشد. همچنين گزارشات ارزيابي عملكرد آن به مديران ارشد و مياني بموقع اطلاع داده مي شود تا آنها اطمينان حاصل كنند با انجام يك سلسله اقدامات مناسب از سوي واحدهاي عملياتي ريسك موجود درمجموعه به ميزان مناسبي كاهش و به وضعيت عادي مي رسد در اين ميان اطلاعات با ارزشي براي سازمان حاصل مي شود تا بتوان در آينده نيز از اين تجربه موفق استفاده بهينه كرد.از اينرو دانش حاصل از مديريت ريسك شكل مي گيرد كه مي بايست توسط واحد عمل كننده ثبت و درآينده از ان بهره برداري كرد .نتيجتا در اين تحقيق مشخص شد كه بعد از انجام مرحله به مرحله مديريت فرآيندهاي ريسك اين امكان براي مديريت دانش نيز مهيا مي شود.تا اطلاعات باارزش و طبقه بندي شده در سازمان تحت سامانه فناورانه ايجاد و ثبت و ضبط شود.